Odmiana nazwiska - CERCINE
Odmiana przez przypadki nazwiska CERCINE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CERCINE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cercine |
| To jest Jan Cercine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cercinego, Cercine, Cercine’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Cercinego. |
| Celownik (komu?) : Cercinemu, Cercine, Cercine’owi, |
| Janowi Cercinemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Cercinego, Cercine, Cercine’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Cercinego. |
| Narzędnik (z kim?) : Cercinem, Cercine, Cercine’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Cercinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Cercinem, Cercine, Cercinie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Cercinem. |
| Wołacz (o!): Cercine, Cercinie, |
| Mój drogi Janie Cercine. |
Nazwisko kobiety (pani) - CERCINENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cercine |
| Autorką artykułu jest Ewa Cercine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cercine |
| Udałem się po poradę do Ewy Cercine. |
| Celownik (komu?) : Cercine |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Cercine. |
| Biernik (kogo?) : Cercine |
| Wszyscy lubią Ewę Cercine. |
| Narzędnik (z kim?) : Cercine |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Cercine. |
| Miejscownik (o kim?) : Cercine |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Cercine. |
| Wołacz (o!): Cercine |
| Mylisz się Ewo Cercine! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CERCINERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cercinowie, Cercine, Cercine'owie, , depr. Cercine |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Cercinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cercinów, Cercine, Cercine'ów, Cercinych, |
| Sprawa Ewy i Jana Cercinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Cercinom, Cercine, Cercine'om, Cercinym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Cercinom. |
| Biernik (kogo?) : Cercinów, Cercine, Cercine'ów, Cercinych, |
| Ewę i Jana Cercinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Cercinami, Cercine, Cercine'ami, Cercinymi, |
| Z Ewą i Janem Cercinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Cercinach, Cercine, Cercine'ach, Cercinych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Cercinach. |
| Wołacz (o!): Cercinowie, Cercine, Cercine'owie, , depr. Cercine |
| Ewo i Janie Cercinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CERCINENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cercine |
| To są siostry Ewa i Magda Cercine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cercine |
| Przed domem Ewy i Magdy Cercine doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Cercine |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Cercine. |
| Biernik (kogo?) : Cercine |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Cercine. |
| Narzędnik (z kim?) : Cercine |
| Wywiad z Ewą i Magdą Cercine był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Cercine |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Cercine. |
| Wołacz (o!): Cercine |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Cercine! |
Wszystkie odmiany nazwiska CERCINE:
Cercine, Cercinego, Cercine’a, , Cercinemu, Cercine’owi, Cercinem, Cercine’em, Cercinie, Cercinowie, Cercine’owie, Cercinów, Cercine’ów, Cercinych, Cercinom, Cercine’om, Cercinym, Cercinami, Cercine’ami, Cercinymi, Cercinach, Cercine’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa CERCINE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CERCINE
Zobacz anagramy i słowa z liter - CERCINE
Wybrane słowo