Odmiana nazwiska - CHORKO
Odmiana przez przypadki nazwiska CHORKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CHORKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chorko |
| To jest Jan Chorko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Chorki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Chorki. |
| Celownik (komu?) : Chorce |
| Janowi Chorce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Chorkę |
| Nikt tam nie widział Jana Chorkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Chorką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Chorką. |
| Miejscownik (o kim?) : Chorce |
| Nie rozmawiamy o Janie Chorce. |
| Wołacz (o!): Chorko |
| Mój drogi Janie Chorko. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHORKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chorko |
| Autorką artykułu jest Ewa Chorko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Chorko |
| Udałem się po poradę do Ewy Chorko. |
| Celownik (komu?) : Chorko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Chorko. |
| Biernik (kogo?) : Chorko |
| Wszyscy lubią Ewę Chorko. |
| Narzędnik (z kim?) : Chorko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Chorko. |
| Miejscownik (o kim?) : Chorko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Chorko. |
| Wołacz (o!): Chorko |
| Mylisz się Ewo Chorko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHORKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chorkowie, depr. Chorki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Chorkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Chorków |
| Sprawa Ewy i Jana Chorków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Chorkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Chorkom. |
| Biernik (kogo?) : Chorków |
| Ewę i Jana Chorków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Chorkami |
| Z Ewą i Janem Chorkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Chorkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Chorkach. |
| Wołacz (o!): Chorkowie, depr. Chorki |
| Ewo i Janie Chorkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHORKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chorko |
| To są siostry Ewa i Magda Chorko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Chorko |
| Przed domem Ewy i Magdy Chorko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Chorko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Chorko. |
| Biernik (kogo?) : Chorko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Chorko. |
| Narzędnik (z kim?) : Chorko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Chorko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Chorko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Chorko. |
| Wołacz (o!): Chorko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Chorko! |
Wszystkie odmiany nazwiska CHORKO:
Chorko, Chorki, Chorce, Chorkę, Chorką, Chorkowie, Chorków, Chorkom, Chorkami, Chorkach,Zobacz nazwiska podobne do CHORKO:
CHORĄŻY, CHOROMAŃSKA, CHORZĘPA, CHOROŚ, CHORĄŻEWICZ, CHORĄŻYCZEWSKA, CHORNA, CHORĄŻAK, CHOROBA, CHOROSZEWSKA, CHORZEWSKA, CHORĄGWICKA, CHORĄŻEWSKA, CHOROBIK, CHORAB,
Zobacz podział na sylaby słowa CHORKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CHORKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHORKO
Wybrane słowo