Odmiana nazwiska - CHURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska CHURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CHURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Churko |
| To jest Jan Churko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Churki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Churki. |
| Celownik (komu?) : Churce |
| Janowi Churce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Churkę |
| Nikt tam nie widział Jana Churkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Churką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Churką. |
| Miejscownik (o kim?) : Churce |
| Nie rozmawiamy o Janie Churce. |
| Wołacz (o!): Churko |
| Mój drogi Janie Churko. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Churko |
| Autorką artykułu jest Ewa Churko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Churko |
| Udałem się po poradę do Ewy Churko. |
| Celownik (komu?) : Churko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Churko. |
| Biernik (kogo?) : Churko |
| Wszyscy lubią Ewę Churko. |
| Narzędnik (z kim?) : Churko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Churko. |
| Miejscownik (o kim?) : Churko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Churko. |
| Wołacz (o!): Churko |
| Mylisz się Ewo Churko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Churkowie, depr. Churki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Churkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Churków |
| Sprawa Ewy i Jana Churków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Churkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Churkom. |
| Biernik (kogo?) : Churków |
| Ewę i Jana Churków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Churkami |
| Z Ewą i Janem Churkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Churkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Churkach. |
| Wołacz (o!): Churkowie, depr. Churki |
| Ewo i Janie Churkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Churko |
| To są siostry Ewa i Magda Churko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Churko |
| Przed domem Ewy i Magdy Churko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Churko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Churko. |
| Biernik (kogo?) : Churko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Churko. |
| Narzędnik (z kim?) : Churko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Churko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Churko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Churko. |
| Wołacz (o!): Churko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Churko! |
Wszystkie odmiany nazwiska CHURKO:
Churko, Churki, Churce, Churkę, Churką, Churkowie, Churków, Churkom, Churkami, Churkach,Zobacz nazwiska podobne do CHURKO:
CHURAS, CHURSKA, CHURZĘPA, CHURA, CHURSA, CHURSINA, CHURSOWICZ, SHCHURKO, CHURCH, STACHURKO, CHURAWSKA, CHURILOVA, CHURAK, CHURYLOVYCH, CHURBANOVA,
Zobacz podział na sylaby słowa CHURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CHURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHURKO
Wybrane słowo