Nazwisko mężczyzny (pan) - CHWIRUT |
---|
Mianownik (kto?) : Chwirut |
To jest Jan Chwirut. |
Dopełniacz (kogo?) : Chwiruta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Chwiruta. |
Celownik (komu?) : Chwirutowi |
Janowi Chwirutowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Chwiruta |
Nikt tam nie widział Jana Chwiruta. |
Narzędnik (z kim?) : Chwirutem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Chwirutem. |
Miejscownik (o kim?) : Chwirucie |
Nie rozmawiamy o Janie Chwirucie. |
Wołacz (o!): Chwirucie |
Mój drogi Janie Chwirucie. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHWIRUTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Chwirut |
Autorką artykułu jest Ewa Chwirut. |
Dopełniacz (kogo?) : Chwirut |
Udałem się po poradę do Ewy Chwirut. |
Celownik (komu?) : Chwirut |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Chwirut. |
Biernik (kogo?) : Chwirut |
Wszyscy lubią Ewę Chwirut. |
Narzędnik (z kim?) : Chwirut |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Chwirut. |
Miejscownik (o kim?) : Chwirut |
Koleżanki plotkowały o Ewie Chwirut. |
Wołacz (o!): Chwirut |
Mylisz się Ewo Chwirut! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHWIRUTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Chwirutowie, depr. Chwiruty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Chwirutowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Chwirutów |
Sprawa Ewy i Jana Chwirutów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Chwirutom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Chwirutom. |
Biernik (kogo?) : Chwirutów |
Ewę i Jana Chwirutów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Chwirutami |
Z Ewą i Janem Chwirutami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Chwirutach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Chwirutach. |
Wołacz (o!): Chwirutowie, depr. Chwiruty |
Ewo i Janie Chwirutowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHWIRUTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Chwirut |
To są siostry Ewa i Magda Chwirut. |
Dopełniacz (kogo?) : Chwirut |
Przed domem Ewy i Magdy Chwirut doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Chwirut |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Chwirut. |
Biernik (kogo?) : Chwirut |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Chwirut. |
Narzędnik (z kim?) : Chwirut |
Wywiad z Ewą i Magdą Chwirut był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Chwirut |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Chwirut. |
Wołacz (o!): Chwirut |
Dzień dobry Ewo i Magdo Chwirut! |
Zobacz podział na sylaby słowa CHWIRUT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CHWIRUT
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHWIRUT
eOdmiany.pl ©2024