Nazwisko mężczyzny (pan) - CIUNTU |
---|
Mianownik (kto?) : Ciuntu |
To jest Jan Ciuntu. |
Dopełniacz (kogo?) : Ciuntu |
Na spotkaniu zabrakło Jana Ciuntu. |
Celownik (komu?) : Ciuntu |
Janowi Ciuntu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Ciuntu |
Nikt tam nie widział Jana Ciuntu. |
Narzędnik (z kim?) : Ciuntu |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ciuntu. |
Miejscownik (o kim?) : Ciuntu |
Nie rozmawiamy o Janie Ciuntu. |
Wołacz (o!): Ciuntu |
Mój drogi Janie Ciuntu. |
Nazwisko kobiety (pani) - CIUNTUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Ciuntu |
Autorką artykułu jest Ewa Ciuntu. |
Dopełniacz (kogo?) : Ciuntu |
Udałem się po poradę do Ewy Ciuntu. |
Celownik (komu?) : Ciuntu |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Ciuntu. |
Biernik (kogo?) : Ciuntu |
Wszyscy lubią Ewę Ciuntu. |
Narzędnik (z kim?) : Ciuntu |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ciuntu. |
Miejscownik (o kim?) : Ciuntu |
Koleżanki plotkowały o Ewie Ciuntu. |
Wołacz (o!): Ciuntu |
Mylisz się Ewo Ciuntu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CIUNTURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Ciuntu, depr. Ciuntu |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Ciuntu. |
Dopełniacz (kogo?) : Ciuntu |
Sprawa Ewy i Jana Ciuntu nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Ciuntu |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ciuntu. |
Biernik (kogo?) : Ciuntu |
Ewę i Jana Ciuntu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Ciuntu |
Z Ewą i Janem Ciuntu mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Ciuntu |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ciuntu. |
Wołacz (o!): Ciuntu, depr. Ciuntu |
Ewo i Janie Ciuntu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CIUNTUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Ciuntu |
To są siostry Ewa i Magda Ciuntu. |
Dopełniacz (kogo?) : Ciuntu |
Przed domem Ewy i Magdy Ciuntu doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Ciuntu |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ciuntu. |
Biernik (kogo?) : Ciuntu |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ciuntu. |
Narzędnik (z kim?) : Ciuntu |
Wywiad z Ewą i Magdą Ciuntu był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Ciuntu |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ciuntu. |
Wołacz (o!): Ciuntu |
Dzień dobry Ewo i Magdo Ciuntu! |
Zobacz podział na sylaby słowa CIUNTU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CIUNTU
Zobacz anagramy i słowa z liter - CIUNTU
Wybrane słowoskandalrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
skandalom, skandalami, skandalach, skandalu, skandalowi, skandalem, skandale, skandalów, skandali, ,...
eOdmiany.pl ©2024