Nazwisko mężczyzny (pan) - CIURLANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurla |
| To jest Jan Ciurla. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurli |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ciurli. |
| Celownik (komu?) : Ciurli |
| Janowi Ciurli dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ciurlę |
| Nikt tam nie widział Jana Ciurlę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurlą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ciurlą. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurli |
| Nie rozmawiamy o Janie Ciurli. |
| Wołacz (o!): Ciurlo |
| Mój drogi Janie Ciurlo. |
Nazwisko kobiety (pani) - CIURLA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurla |
| Autorką artykułu jest Ewa Ciurla. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurli |
| Udałem się po poradę do Ewy Ciurli. |
| Celownik (komu?) : Ciurli |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ciurli. |
| Biernik (kogo?) : Ciurlę |
| Wszyscy lubią Ewę Ciurlę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurlą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ciurlą. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurli |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ciurli. |
| Wołacz (o!): Ciurlo |
| Mylisz się Ewo Ciurlo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CIURLARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurlowie, depr. Ciurle |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ciurlowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurlów |
| Sprawa Ewy i Jana Ciurlów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ciurlom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ciurlom. |
| Biernik (kogo?) : Ciurlów |
| Ewę i Jana Ciurlów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurlami |
| Z Ewą i Janem Ciurlami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurlach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ciurlach. |
| Wołacz (o!): Ciurlowie, depr. Ciurle |
| Ewo i Janie Ciurlowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CIURLA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurle |
| To są siostry Ewa i Magda Ciurle. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurli, Ciurl |
| Przed domem Ewy i Magdy Ciurli doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ciurlom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ciurlom. |
| Biernik (kogo?) : Ciurle |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ciurle. |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurlami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ciurlami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurlach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ciurlach. |
| Wołacz (o!): Ciurle |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ciurle! |
Zobacz podział na sylaby słowa CIURLA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CIURLA
Zobacz anagramy i słowa z liter - CIURLA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025