Nazwisko mężczyzny (pan) - COKERE |
---|
Mianownik (kto?) : Cokere |
To jest Jan Cokere. |
Dopełniacz (kogo?) : Cokerego, Cokere, Cokere’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Cokerego. |
Celownik (komu?) : Cokeremu, Cokere, Cokere’owi, |
Janowi Cokeremu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Cokerego, Cokere, Cokere’a, |
Nikt tam nie widział Jana Cokerego. |
Narzędnik (z kim?) : Cokerem, Cokere, Cokere’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Cokerem. |
Miejscownik (o kim?) : Cokerem, Cokere, Cokerze, |
Nie rozmawiamy o Janie Cokerem. |
Wołacz (o!): Cokere, Cokerze, |
Mój drogi Janie Cokere. |
Nazwisko kobiety (pani) - COKERENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Cokere |
Autorką artykułu jest Ewa Cokere. |
Dopełniacz (kogo?) : Cokere |
Udałem się po poradę do Ewy Cokere. |
Celownik (komu?) : Cokere |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Cokere. |
Biernik (kogo?) : Cokere |
Wszyscy lubią Ewę Cokere. |
Narzędnik (z kim?) : Cokere |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Cokere. |
Miejscownik (o kim?) : Cokere |
Koleżanki plotkowały o Ewie Cokere. |
Wołacz (o!): Cokere |
Mylisz się Ewo Cokere! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - COKERERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Cokerowie, Cokere, Cokere'owie, , depr. Cokere |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Cokerowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Cokerów, Cokere, Cokere'ów, Cokerych, |
Sprawa Ewy i Jana Cokerów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Cokerom, Cokere, Cokere'om, Cokerym, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Cokerom. |
Biernik (kogo?) : Cokerów, Cokere, Cokere'ów, Cokerych, |
Ewę i Jana Cokerów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Cokerami, Cokere, Cokere'ami, Cokerymi, |
Z Ewą i Janem Cokerami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Cokerach, Cokere, Cokere'ach, Cokerych, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Cokerach. |
Wołacz (o!): Cokerowie, Cokere, Cokere'owie, , depr. Cokere |
Ewo i Janie Cokerowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - COKERENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Cokere |
To są siostry Ewa i Magda Cokere. |
Dopełniacz (kogo?) : Cokere |
Przed domem Ewy i Magdy Cokere doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Cokere |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Cokere. |
Biernik (kogo?) : Cokere |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Cokere. |
Narzędnik (z kim?) : Cokere |
Wywiad z Ewą i Magdą Cokere był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Cokere |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Cokere. |
Wołacz (o!): Cokere |
Dzień dobry Ewo i Magdo Cokere! |
Zobacz podział na sylaby słowa COKERE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa COKERE
Zobacz anagramy i słowa z liter - COKERE
Wybrane słowokwakaćczasownik niedokonanyodmiany:
kwakałem, kwakałam, kwakałeś, kwakałaś, kwakał, kwakała, kwakało, kwakaliśmy, kwakałyśmy, kwakaliście, kwakałyście, ,...
eOdmiany.pl ©2024