Nazwisko mężczyzny (pan) - CURATU |
---|
Mianownik (kto?) : Curatu |
To jest Jan Curatu. |
Dopełniacz (kogo?) : Curatu |
Na spotkaniu zabrakło Jana Curatu. |
Celownik (komu?) : Curatu |
Janowi Curatu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Curatu |
Nikt tam nie widział Jana Curatu. |
Narzędnik (z kim?) : Curatu |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Curatu. |
Miejscownik (o kim?) : Curatu |
Nie rozmawiamy o Janie Curatu. |
Wołacz (o!): Curatu |
Mój drogi Janie Curatu. |
Nazwisko kobiety (pani) - CURATUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Curatu |
Autorką artykułu jest Ewa Curatu. |
Dopełniacz (kogo?) : Curatu |
Udałem się po poradę do Ewy Curatu. |
Celownik (komu?) : Curatu |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Curatu. |
Biernik (kogo?) : Curatu |
Wszyscy lubią Ewę Curatu. |
Narzędnik (z kim?) : Curatu |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Curatu. |
Miejscownik (o kim?) : Curatu |
Koleżanki plotkowały o Ewie Curatu. |
Wołacz (o!): Curatu |
Mylisz się Ewo Curatu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CURATURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Curatu, depr. Curatu |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Curatu. |
Dopełniacz (kogo?) : Curatu |
Sprawa Ewy i Jana Curatu nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Curatu |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Curatu. |
Biernik (kogo?) : Curatu |
Ewę i Jana Curatu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Curatu |
Z Ewą i Janem Curatu mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Curatu |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Curatu. |
Wołacz (o!): Curatu, depr. Curatu |
Ewo i Janie Curatu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CURATUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Curatu |
To są siostry Ewa i Magda Curatu. |
Dopełniacz (kogo?) : Curatu |
Przed domem Ewy i Magdy Curatu doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Curatu |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Curatu. |
Biernik (kogo?) : Curatu |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Curatu. |
Narzędnik (z kim?) : Curatu |
Wywiad z Ewą i Magdą Curatu był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Curatu |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Curatu. |
Wołacz (o!): Curatu |
Dzień dobry Ewo i Magdo Curatu! |
Zobacz podział na sylaby słowa CURATU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CURATU
Zobacz anagramy i słowa z liter - CURATU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024