Odmiana nazwiska - CUŻE
Odmiana przez przypadki nazwiska CUŻE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CUŻE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cuże |
| To jest Jan Cuże. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cużego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Cużego. |
| Celownik (komu?) : Cużemu |
| Janowi Cużemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Cużego |
| Nikt tam nie widział Jana Cużego. |
| Narzędnik (z kim?) : Cużem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Cużem. |
| Miejscownik (o kim?) : Cużem |
| Nie rozmawiamy o Janie Cużem. |
| Wołacz (o!): Cuże |
| Mój drogi Janie Cuże. |
Nazwisko kobiety (pani) - CUŻENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cuże |
| Autorką artykułu jest Ewa Cuże. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cuże |
| Udałem się po poradę do Ewy Cuże. |
| Celownik (komu?) : Cuże |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Cuże. |
| Biernik (kogo?) : Cuże |
| Wszyscy lubią Ewę Cuże. |
| Narzędnik (z kim?) : Cuże |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Cuże. |
| Miejscownik (o kim?) : Cuże |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Cuże. |
| Wołacz (o!): Cuże |
| Mylisz się Ewo Cuże! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CUŻERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cużowie, depr. Cuże |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Cużowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cużów, Cużych |
| Sprawa Ewy i Jana Cużów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Cużom, Cużym |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Cużom. |
| Biernik (kogo?) : Cużów, Cużych |
| Ewę i Jana Cużów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Cużami, Cużymi |
| Z Ewą i Janem Cużami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Cużach, Cużych |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Cużach. |
| Wołacz (o!): Cużowie, depr. Cuże |
| Ewo i Janie Cużowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CUŻENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cuże |
| To są siostry Ewa i Magda Cuże. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cuże |
| Przed domem Ewy i Magdy Cuże doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Cuże |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Cuże. |
| Biernik (kogo?) : Cuże |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Cuże. |
| Narzędnik (z kim?) : Cuże |
| Wywiad z Ewą i Magdą Cuże był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Cuże |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Cuże. |
| Wołacz (o!): Cuże |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Cuże! |
Wszystkie odmiany nazwiska CUŻE:
Cuże, Cużego, Cużemu, Cużem, Cużowie, Cużów, Cużych, Cużom, Cużym, Cużami, Cużymi, Cużach,
Zobacz podział na sylaby słowa CUŻE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CUŻE
Zobacz anagramy i słowa z liter - CUŻE
Wybrane słowotłokrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy