Odmiana nazwiska - CZAN
Zobacz też odmianę slowa CZAN
Odmiana przez przypadki nazwiska CZAN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CZAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czan |
| To jest Jan Czan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czana. |
| Celownik (komu?) : Czanowi |
| Janowi Czanowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czana |
| Nikt tam nie widział Jana Czana. |
| Narzędnik (z kim?) : Czanem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czanem. |
| Miejscownik (o kim?) : Czanie |
| Nie rozmawiamy o Janie Czanie. |
| Wołacz (o!): Czanie |
| Mój drogi Janie Czanie. |
Nazwisko kobiety (pani) - CZANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czan |
| Autorką artykułu jest Ewa Czan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czan |
| Udałem się po poradę do Ewy Czan. |
| Celownik (komu?) : Czan |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czan. |
| Biernik (kogo?) : Czan |
| Wszyscy lubią Ewę Czan. |
| Narzędnik (z kim?) : Czan |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czan. |
| Miejscownik (o kim?) : Czan |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czan. |
| Wołacz (o!): Czan |
| Mylisz się Ewo Czan! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CZANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czanowie, depr. Czany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czanowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czanów |
| Sprawa Ewy i Jana Czanów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czanom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czanom. |
| Biernik (kogo?) : Czanów |
| Ewę i Jana Czanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czanami |
| Z Ewą i Janem Czanami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czanach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czanach. |
| Wołacz (o!): Czanowie, depr. Czany |
| Ewo i Janie Czanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CZANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czan |
| To są siostry Ewa i Magda Czan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czan |
| Przed domem Ewy i Magdy Czan doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czan |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czan. |
| Biernik (kogo?) : Czan |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czan. |
| Narzędnik (z kim?) : Czan |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czan był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czan |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czan. |
| Wołacz (o!): Czan |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czan! |
Wszystkie odmiany nazwiska CZAN:
Czan, Czana, Czanowi, Czanem, Czanie, Czanowie, Czany, Czanów, Czanom, Czanami, Czanach,Zobacz nazwiska podobne do CZAN:
CZARNECKA, CZERWIŃSKA, CZAJKOWSKA, CZAJKA, CZECH, CZAJA, CZYŻ, CZYŻEWSKA, CZAPLA, CZECHOWSKA, CZERNIAK, CZEKAJ, CZARNOTA, CZAPLIŃSKA, CZUBA,
Zobacz podział na sylaby słowa CZAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CZAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - CZAN
Wybrane słowobuchaćczasownik niedokonanyodmiany:
buchałem, buchałam, buchałeś, buchałaś, buchał, buchała, buchało, buchaliśmy, buchałyśmy, buchaliście, buchałyście, ,...