Odmiana nazwiska - CZARKO
Zobacz też odmianę slowa CZARKO
Odmiana przez przypadki nazwiska CZARKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CZARKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czarko |
| To jest Jan Czarko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czarki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czarki. |
| Celownik (komu?) : Czarce |
| Janowi Czarce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czarkę |
| Nikt tam nie widział Jana Czarkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Czarką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czarką. |
| Miejscownik (o kim?) : Czarce |
| Nie rozmawiamy o Janie Czarce. |
| Wołacz (o!): Czarko |
| Mój drogi Janie Czarko. |
Nazwisko kobiety (pani) - CZARKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czarko |
| Autorką artykułu jest Ewa Czarko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czarko |
| Udałem się po poradę do Ewy Czarko. |
| Celownik (komu?) : Czarko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czarko. |
| Biernik (kogo?) : Czarko |
| Wszyscy lubią Ewę Czarko. |
| Narzędnik (z kim?) : Czarko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czarko. |
| Miejscownik (o kim?) : Czarko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czarko. |
| Wołacz (o!): Czarko |
| Mylisz się Ewo Czarko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CZARKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czarkowie, depr. Czarki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czarkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czarków |
| Sprawa Ewy i Jana Czarków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czarkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czarkom. |
| Biernik (kogo?) : Czarków |
| Ewę i Jana Czarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czarkami |
| Z Ewą i Janem Czarkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czarkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czarkach. |
| Wołacz (o!): Czarkowie, depr. Czarki |
| Ewo i Janie Czarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CZARKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czarko |
| To są siostry Ewa i Magda Czarko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czarko |
| Przed domem Ewy i Magdy Czarko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czarko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czarko. |
| Biernik (kogo?) : Czarko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czarko. |
| Narzędnik (z kim?) : Czarko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czarko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czarko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czarko. |
| Wołacz (o!): Czarko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czarko! |
Wszystkie odmiany nazwiska CZARKO:
Czarko, Czarki, Czarce, Czarkę, Czarką, Czarkowie, deprecjatywnie: Czarki" title="odmiana nazwiska CZARKO">deprecjatywnie: Czarki, Czarków, Czarkom, Czarkami, Czarkach,Zobacz nazwiska podobne do CZARKO:
CZARNECKA, CZARNOTA, CZARNOWSKA, CZARNIK, CZARKOWSKA, CZARNOCKA, CZARNIECKA, CZARNA, CZARNY, CZARNIAK, CZARNACKA, CZARNOMSKA, CZARNUCH, CZARZASTA, CZARDYBON,
Zobacz podział na sylaby słowa CZARKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CZARKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - CZARKO
Wybrane słoworadnyrzeczownikrodzaj:
męski osobowy