Odmiana nazwiska - CZEN
Odmiana przez przypadki nazwiska CZEN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CZEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czen |
| To jest Jan Czen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czena. |
| Celownik (komu?) : Czenowi |
| Janowi Czenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czena |
| Nikt tam nie widział Jana Czena. |
| Narzędnik (z kim?) : Czenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Czenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Czenie. |
| Wołacz (o!): Czenie |
| Mój drogi Janie Czenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - CZENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czen |
| Autorką artykułu jest Ewa Czen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czen |
| Udałem się po poradę do Ewy Czen. |
| Celownik (komu?) : Czen |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czen. |
| Biernik (kogo?) : Czen |
| Wszyscy lubią Ewę Czen. |
| Narzędnik (z kim?) : Czen |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czen. |
| Miejscownik (o kim?) : Czen |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czen. |
| Wołacz (o!): Czen |
| Mylisz się Ewo Czen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CZENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czenowie, depr. Czeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czenów |
| Sprawa Ewy i Jana Czenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czenom. |
| Biernik (kogo?) : Czenów |
| Ewę i Jana Czenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czenami |
| Z Ewą i Janem Czenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czenach. |
| Wołacz (o!): Czenowie, depr. Czeny |
| Ewo i Janie Czenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CZENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czen |
| To są siostry Ewa i Magda Czen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czen |
| Przed domem Ewy i Magdy Czen doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czen |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czen. |
| Biernik (kogo?) : Czen |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czen. |
| Narzędnik (z kim?) : Czen |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czen był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czen |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czen. |
| Wołacz (o!): Czen |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czen! |
Wszystkie odmiany nazwiska CZEN:
Czen, Czena, Czenowi, Czenem, Czenie, Czenowie, Czeny, Czenów, Czenom, Czenami, Czenach,Zobacz nazwiska podobne do CZEN:
CZARNECKA, CZERWIŃSKA, CZAJKOWSKA, CZAJKA, CZECH, CZAJA, CZYŻ, CZYŻEWSKA, CZAPLA, CZECHOWSKA, CZERNIAK, CZEKAJ, CZARNOTA, CZAPLIŃSKA, CZUBA,
Zobacz podział na sylaby słowa CZEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CZEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - CZEN
Wybrane słowo