Odmiana nazwiska - CZUK
Odmiana przez przypadki nazwiska CZUK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CZUK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czuk |
| To jest Jan Czuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czuka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czuka. |
| Celownik (komu?) : Czukowi |
| Janowi Czukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czuka |
| Nikt tam nie widział Jana Czuka. |
| Narzędnik (z kim?) : Czukiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czukiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Czuku |
| Nie rozmawiamy o Janie Czuku. |
| Wołacz (o!): Czuku |
| Mój drogi Janie Czuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - CZUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czuk |
| Autorką artykułu jest Ewa Czuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czuk |
| Udałem się po poradę do Ewy Czuk. |
| Celownik (komu?) : Czuk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czuk. |
| Biernik (kogo?) : Czuk |
| Wszyscy lubią Ewę Czuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Czuk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czuk. |
| Miejscownik (o kim?) : Czuk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czuk. |
| Wołacz (o!): Czuk |
| Mylisz się Ewo Czuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CZUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czukowie, Czucy, depr. Czuki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czuków |
| Sprawa Ewy i Jana Czuków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czukom. |
| Biernik (kogo?) : Czuków |
| Ewę i Jana Czuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czukami |
| Z Ewą i Janem Czukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czukach. |
| Wołacz (o!): Czukowie, Czucy, depr. Czuki |
| Ewo i Janie Czukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CZUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czuk |
| To są siostry Ewa i Magda Czuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czuk |
| Przed domem Ewy i Magdy Czuk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czuk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czuk. |
| Biernik (kogo?) : Czuk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Czuk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czuk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czuk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czuk. |
| Wołacz (o!): Czuk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czuk! |
Wszystkie odmiany nazwiska CZUK:
Czuk, Czuka, Czukowi, Czukiem, Czuku, Czukowie, Czucy, Czuki, Czuków, Czukom, Czukami, Czukach,Zobacz nazwiska podobne do CZUK:
CZARNECKA, CZERWIŃSKA, CZAJKOWSKA, CZAJKA, CZECH, CZAJA, CZYŻ, CZYŻEWSKA, CZAPLA, CZECHOWSKA, KOWALCZUK, CZERNIAK, CZEKAJ, CZARNOTA, CZAPLIŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa CZUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CZUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - CZUK
Wybrane słowo