Odmiana nazwiska - CZUR
Odmiana przez przypadki nazwiska CZUR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - CZUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czur |
| To jest Jan Czur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czura. |
| Celownik (komu?) : Czurowi |
| Janowi Czurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czura |
| Nikt tam nie widział Jana Czura. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Czurze. |
| Wołacz (o!): Czurze |
| Mój drogi Janie Czurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - CZURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czur |
| Autorką artykułu jest Ewa Czur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czur |
| Udałem się po poradę do Ewy Czur. |
| Celownik (komu?) : Czur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czur. |
| Biernik (kogo?) : Czur |
| Wszyscy lubią Ewę Czur. |
| Narzędnik (z kim?) : Czur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czur. |
| Miejscownik (o kim?) : Czur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czur. |
| Wołacz (o!): Czur |
| Mylisz się Ewo Czur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CZURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurowie, depr. Czury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurów |
| Sprawa Ewy i Jana Czurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czurom. |
| Biernik (kogo?) : Czurów |
| Ewę i Jana Czurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czurami |
| Z Ewą i Janem Czurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czurach. |
| Wołacz (o!): Czurowie, depr. Czury |
| Ewo i Janie Czurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CZURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czur |
| To są siostry Ewa i Magda Czur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czur |
| Przed domem Ewy i Magdy Czur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czur. |
| Biernik (kogo?) : Czur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czur. |
| Narzędnik (z kim?) : Czur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czur. |
| Wołacz (o!): Czur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czur! |
Wszystkie odmiany nazwiska CZUR:
Czur, Czura, Czurowi, Czurem, Czurze, Czurowie, Czury, Czurów, Czurom, Czurami, Czurach,Zobacz nazwiska podobne do CZUR:
CZARNECKA, CZERWIŃSKA, CZAJKOWSKA, CZAJKA, CZECH, CZAJA, CZYŻ, CZYŻEWSKA, CZAPLA, CZECHOWSKA, CZERNIAK, CZEKAJ, CZARNOTA, CZAPLIŃSKA, CZUBA,
Zobacz podział na sylaby słowa CZUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CZUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - CZUR