Nazwisko mężczyzny (pan) - CZUŃ |
---|
Mianownik (kto?) : Czuń |
To jest Jan Czuń. |
Dopełniacz (kogo?) : Czunia |
Na spotkaniu zabrakło Jana Czunia. |
Celownik (komu?) : Czuniowi |
Janowi Czuniowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Czunia |
Nikt tam nie widział Jana Czunia. |
Narzędnik (z kim?) : Czuniem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czuniem. |
Miejscownik (o kim?) : Czuniu |
Nie rozmawiamy o Janie Czuniu. |
Wołacz (o!): Czuniu |
Mój drogi Janie Czuniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - CZUŃNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Czuń |
Autorką artykułu jest Ewa Czuń. |
Dopełniacz (kogo?) : Czuń |
Udałem się po poradę do Ewy Czuń. |
Celownik (komu?) : Czuń |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Czuń. |
Biernik (kogo?) : Czuń |
Wszyscy lubią Ewę Czuń. |
Narzędnik (z kim?) : Czuń |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czuń. |
Miejscownik (o kim?) : Czuń |
Koleżanki plotkowały o Ewie Czuń. |
Wołacz (o!): Czuń |
Mylisz się Ewo Czuń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CZUŃRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Czuniowie, depr. Czunie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Czuniowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Czuniów |
Sprawa Ewy i Jana Czuniów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Czuniom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czuniom. |
Biernik (kogo?) : Czuniów |
Ewę i Jana Czuniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Czuniami |
Z Ewą i Janem Czuniami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Czuniach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czuniach. |
Wołacz (o!): Czuniowie, depr. Czunie |
Ewo i Janie Czuniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CZUŃNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Czuń |
To są siostry Ewa i Magda Czuń. |
Dopełniacz (kogo?) : Czuń |
Przed domem Ewy i Magdy Czuń doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Czuń |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czuń. |
Biernik (kogo?) : Czuń |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czuń. |
Narzędnik (z kim?) : Czuń |
Wywiad z Ewą i Magdą Czuń był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Czuń |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czuń. |
Wołacz (o!): Czuń |
Dzień dobry Ewo i Magdo Czuń! |
Zobacz podział na sylaby słowa CZUŃ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CZUŃ
Zobacz anagramy i słowa z liter - CZUŃ
Wybrane słowoklapekrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy, męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025