Odmiana nazwiska - Cuk
Odmiana przez przypadki nazwiska Cuk:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Cuk |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cuk |
| To jest Jan Cuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cuka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Cuka. |
| Celownik (komu?) : Cukowi |
| Janowi Cukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Cuka |
| Nikt tam nie widział Jana Cuka. |
| Narzędnik (z kim?) : Cukiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Cukiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Cuku |
| Nie rozmawiamy o Janie Cuku. |
| Wołacz (o!): Cuku |
| Mój drogi Janie Cuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - CukNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cuk |
| Autorką artykułu jest Ewa Cuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cuk |
| Udałem się po poradę do Ewy Cuk. |
| Celownik (komu?) : Cuk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Cuk. |
| Biernik (kogo?) : Cuk |
| Wszyscy lubią Ewę Cuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Cuk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Cuk. |
| Miejscownik (o kim?) : Cuk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Cuk. |
| Wołacz (o!): Cuk |
| Mylisz się Ewo Cuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CukRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cukowie, Cucy, depr. Cuki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Cukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cuków |
| Sprawa Ewy i Jana Cuków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Cukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Cukom. |
| Biernik (kogo?) : Cuków |
| Ewę i Jana Cuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Cukami |
| Z Ewą i Janem Cukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Cukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Cukach. |
| Wołacz (o!): Cukowie, Cucy, depr. Cuki |
| Ewo i Janie Cukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CukNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cuk |
| To są siostry Ewa i Magda Cuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cuk |
| Przed domem Ewy i Magdy Cuk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Cuk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Cuk. |
| Biernik (kogo?) : Cuk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Cuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Cuk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Cuk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Cuk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Cuk. |
| Wołacz (o!): Cuk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Cuk! |
Wszystkie odmiany nazwiska Cuk:
Cuk, Cuka, Cukowi, Cukiem, Cuku, Cukowie, Cucy, Cuki, Cuków, Cukom, Cukami, Cukach,Zobacz nazwiska podobne do Cuk:
CHMIELEWSKA, CZARNECKA, CZERWIŃSKA, CIEŚLAK, CHOJNACKA, CIESIELSKA, CZAJKOWSKA, CHRZANOWSKA, CZAJKA, CZECH, CHMIEL, CZAJA, CIEŚLIK, CZYŻ, CYBULSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Cuk
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Cuk
Zobacz anagramy i słowa z liter - Cuk
Wybrane słowocharkotrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
charkotom, charkotami, charkotach, charkotu, charkotowi, charkotem, charkocie, charkoty, charkotów, ,...