Nazwisko mężczyzny (pan) - Czurkin |
---|
Mianownik (kto?) : Czurkin |
To jest Jan Czurkin. |
Dopełniacz (kogo?) : Czurkina |
Na spotkaniu zabrakło Jana Czurkina. |
Celownik (komu?) : Czurkinowi |
Janowi Czurkinowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Czurkina |
Nikt tam nie widział Jana Czurkina. |
Narzędnik (z kim?) : Czurkinem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czurkinem. |
Miejscownik (o kim?) : Czurkinie |
Nie rozmawiamy o Janie Czurkinie. |
Wołacz (o!): Czurkinie |
Mój drogi Janie Czurkinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - CzurkinNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Czurkin |
Autorką artykułu jest Ewa Czurkin. |
Dopełniacz (kogo?) : Czurkin |
Udałem się po poradę do Ewy Czurkin. |
Celownik (komu?) : Czurkin |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Czurkin. |
Biernik (kogo?) : Czurkin |
Wszyscy lubią Ewę Czurkin. |
Narzędnik (z kim?) : Czurkin |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czurkin. |
Miejscownik (o kim?) : Czurkin |
Koleżanki plotkowały o Ewie Czurkin. |
Wołacz (o!): Czurkin |
Mylisz się Ewo Czurkin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CzurkinRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Czurkinowie, depr. Czurkiny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Czurkinowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Czurkinów |
Sprawa Ewy i Jana Czurkinów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Czurkinom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czurkinom. |
Biernik (kogo?) : Czurkinów |
Ewę i Jana Czurkinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Czurkinami |
Z Ewą i Janem Czurkinami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Czurkinach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czurkinach. |
Wołacz (o!): Czurkinowie, depr. Czurkiny |
Ewo i Janie Czurkinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CzurkinNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Czurkin |
To są siostry Ewa i Magda Czurkin. |
Dopełniacz (kogo?) : Czurkin |
Przed domem Ewy i Magdy Czurkin doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Czurkin |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czurkin. |
Biernik (kogo?) : Czurkin |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czurkin. |
Narzędnik (z kim?) : Czurkin |
Wywiad z Ewą i Magdą Czurkin był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Czurkin |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czurkin. |
Wołacz (o!): Czurkin |
Dzień dobry Ewo i Magdo Czurkin! |
Zobacz podział na sylaby słowa Czurkin
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Czurkin
Zobacz anagramy i słowa z liter - Czurkin
Wybrane słowokiniarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
kiniarza, kiniarzach, kiniarzami, kiniarze, kiniarzem, kiniarzom, kiniarzowi, kiniarzów, kiniarzu, kiniarzy, ,...
eOdmiany.pl ©2024