Odmiana nazwiska - Czurko
Odmiana przez przypadki nazwiska Czurko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Czurko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurko |
| To jest Jan Czurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czurki. |
| Celownik (komu?) : Czurce |
| Janowi Czurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Czurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Czurce. |
| Wołacz (o!): Czurko |
| Mój drogi Janie Czurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - CzurkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Czurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Czurko. |
| Celownik (komu?) : Czurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czurko. |
| Biernik (kogo?) : Czurko |
| Wszyscy lubią Ewę Czurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czurko. |
| Wołacz (o!): Czurko |
| Mylisz się Ewo Czurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CzurkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurkowie, depr. Czurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurków |
| Sprawa Ewy i Jana Czurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czurkom. |
| Biernik (kogo?) : Czurków |
| Ewę i Jana Czurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czurkami |
| Z Ewą i Janem Czurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czurkach. |
| Wołacz (o!): Czurkowie, depr. Czurki |
| Ewo i Janie Czurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CzurkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurko |
| To są siostry Ewa i Magda Czurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Czurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czurko. |
| Biernik (kogo?) : Czurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czurko. |
| Wołacz (o!): Czurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Czurko:
Czurko, Czurki, Czurce, Czurkę, Czurką, Czurkowie, Czurków, Czurkom, Czurkami, Czurkach,Zobacz nazwiska podobne do Czurko:
CZURA, CZURYŁO, SZCZURKO, CZURAK, CZURYSZKIEWICZ, CZURCZAK, CZURAJ, CZURYK, CZURYŁOWSKA, CZURYŁOWICZ, CZUREJA, CZURŁOWSKA, CZURAKOWSKA, CZURYŃSKA, CZURLOK,
Zobacz podział na sylaby słowa Czurko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Czurko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Czurko