Nazwisko mężczyzny (pan) - DĘBIECKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębiecka |
To jest Jan Dębiecka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębiecki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dębiecki. |
Celownik (komu?) : Dębiecce |
Janowi Dębiecce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dębieckę |
Nikt tam nie widział Jana Dębieckę. |
Narzędnik (z kim?) : Dębiecką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębiecką. |
Miejscownik (o kim?) : Dębiecce |
Nie rozmawiamy o Janie Dębiecce. |
Wołacz (o!): Dębiecko |
Mój drogi Janie Dębiecko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĘBIECKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dębiecka |
Autorką artykułu jest Ewa Dębiecka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębieckiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dębieckiej. |
Celownik (komu?) : Dębieckiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębieckiej. |
Biernik (kogo?) : Dębiecką |
Wszyscy lubią Ewę Dębiecką. |
Narzędnik (z kim?) : Dębiecką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębiecką. |
Miejscownik (o kim?) : Dębieckiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dębieckiej. |
Wołacz (o!): Dębiecka |
Mylisz się Ewo Dębiecka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĘBIECKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębieckowie, depr. Dębiecki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębieckowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębiecków |
Sprawa Ewy i Jana Dębiecków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dębieckom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębieckom. |
Biernik (kogo?) : Dębiecków |
Ewę i Jana Dębiecków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dębieckami |
Z Ewą i Janem Dębieckami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dębieckach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębieckach. |
Wołacz (o!): Dębieckowie, depr. Dębiecki |
Ewo i Janie Dębieckowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĘBIECKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dębieckie |
To są siostry Ewa i Magda Dębieckie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębieckich |
Przed domem Ewy i Magdy Dębieckich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dębieckim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębieckim. |
Biernik (kogo?) : Dębieckie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębieckie. |
Narzędnik (z kim?) : Dębieckimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dębieckimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dębieckich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębieckich. |
Wołacz (o!): Dębieckie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dębieckie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DĘBIECKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DĘBIECKA
Zobacz synonimy słowa DĘBIECKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĘBIECKA
Wybrane słowomiodnikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
miodnika, miodnikach, miodnikami, miodniki, miodnikiem, miodnikom, miodnikowi, miodników, miodniku, ,...
eOdmiany.pl ©2024