Nazwisko mężczyzny (pan) - DĘBIECKI |
---|
Mianownik (kto?) : Dębiecki |
To jest Jan Dębiecki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębieckiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dębieckiego. |
Celownik (komu?) : Dębieckiemu |
Janowi Dębieckiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dębieckiego |
Nikt tam nie widział Jana Dębieckiego. |
Narzędnik (z kim?) : Dębieckim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębieckim. |
Miejscownik (o kim?) : Dębieckim |
Nie rozmawiamy o Janie Dębieckim. |
Wołacz (o!): Dębiecki |
Mój drogi Janie Dębiecki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĘBIECKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębiecki |
Autorką artykułu jest Ewa Dębiecki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębiecki |
Udałem się po poradę do Ewy Dębiecki. |
Celownik (komu?) : Dębiecki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębiecki. |
Biernik (kogo?) : Dębiecki |
Wszyscy lubią Ewę Dębiecki. |
Narzędnik (z kim?) : Dębiecki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębiecki. |
Miejscownik (o kim?) : Dębiecki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dębiecki. |
Wołacz (o!): Dębiecki |
Mylisz się Ewo Dębiecki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĘBIECKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębieccy, depr. Dębieckie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębieccy. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębieckich |
Sprawa Ewy i Jana Dębieckich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dębieckim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębieckim. |
Biernik (kogo?) : Dębieckich |
Ewę i Jana Dębieckich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dębieckimi |
Z Ewą i Janem Dębieckimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dębieckich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębieckich. |
Wołacz (o!): Dębieccy, depr. Dębieckie |
Ewo i Janie Dębieccy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĘBIECKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębiecki |
To są siostry Ewa i Magda Dębiecki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębiecki |
Przed domem Ewy i Magdy Dębiecki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dębiecki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębiecki. |
Biernik (kogo?) : Dębiecki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębiecki. |
Narzędnik (z kim?) : Dębiecki |
Wywiad z Ewą i Magdą Dębiecki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dębiecki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębiecki. |
Wołacz (o!): Dębiecki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dębiecki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DĘBIECKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DĘBIECKI
Zobacz synonimy słowa DĘBIECKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĘBIECKI
Wybrane słowoSerafinrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy, męski osobowyodmiany:
serafinom, serafinami, serafinach, serafina, serafinowi, serafinem, serafinie, serafiny, serafinów, serafini, ,...
eOdmiany.pl ©2024