Nazwisko mężczyzny (pan) - DAINCZYK |
---|
Mianownik (kto?) : Dainczyk |
To jest Jan Dainczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dainczyka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dainczyka. |
Celownik (komu?) : Dainczykowi |
Janowi Dainczykowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dainczyka |
Nikt tam nie widział Jana Dainczyka. |
Narzędnik (z kim?) : Dainczykiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dainczykiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dainczyku |
Nie rozmawiamy o Janie Dainczyku. |
Wołacz (o!): Dainczyku |
Mój drogi Janie Dainczyku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DAINCZYKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dainczyk |
Autorką artykułu jest Ewa Dainczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dainczyk |
Udałem się po poradę do Ewy Dainczyk. |
Celownik (komu?) : Dainczyk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dainczyk. |
Biernik (kogo?) : Dainczyk |
Wszyscy lubią Ewę Dainczyk. |
Narzędnik (z kim?) : Dainczyk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dainczyk. |
Miejscownik (o kim?) : Dainczyk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dainczyk. |
Wołacz (o!): Dainczyk |
Mylisz się Ewo Dainczyk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DAINCZYKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dainczykowie, Dainczycy, depr. Dainczyki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dainczykowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dainczyków |
Sprawa Ewy i Jana Dainczyków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dainczykom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dainczykom. |
Biernik (kogo?) : Dainczyków |
Ewę i Jana Dainczyków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dainczykami |
Z Ewą i Janem Dainczykami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dainczykach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dainczykach. |
Wołacz (o!): Dainczykowie, Dainczycy, depr. Dainczyki |
Ewo i Janie Dainczykowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DAINCZYKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dainczyk |
To są siostry Ewa i Magda Dainczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dainczyk |
Przed domem Ewy i Magdy Dainczyk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dainczyk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dainczyk. |
Biernik (kogo?) : Dainczyk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dainczyk. |
Narzędnik (z kim?) : Dainczyk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dainczyk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dainczyk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dainczyk. |
Wołacz (o!): Dainczyk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dainczyk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DAINCZYK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DAINCZYK
Zobacz synonimy słowa DAINCZYK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DAINCZYK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024