Nazwisko mężczyzny (pan) - DAUNKE |
---|
Mianownik (kto?) : Daunke |
To jest Jan Daunke. |
Dopełniacz (kogo?) : Daunkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Daunkego. |
Celownik (komu?) : Daunkemu |
Janowi Daunkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Daunkego |
Nikt tam nie widział Jana Daunkego. |
Narzędnik (z kim?) : Daunkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Daunkem. |
Miejscownik (o kim?) : Daunkem |
Nie rozmawiamy o Janie Daunkem. |
Wołacz (o!): Daunke |
Mój drogi Janie Daunke. |
Nazwisko kobiety (pani) - DAUNKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Daunke |
Autorką artykułu jest Ewa Daunke. |
Dopełniacz (kogo?) : Daunke |
Udałem się po poradę do Ewy Daunke. |
Celownik (komu?) : Daunke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Daunke. |
Biernik (kogo?) : Daunke |
Wszyscy lubią Ewę Daunke. |
Narzędnik (z kim?) : Daunke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Daunke. |
Miejscownik (o kim?) : Daunke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Daunke. |
Wołacz (o!): Daunke |
Mylisz się Ewo Daunke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DAUNKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Daunkowie, depr. Daunke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Daunkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Daunków |
Sprawa Ewy i Jana Daunków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Daunkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Daunkom. |
Biernik (kogo?) : Daunków |
Ewę i Jana Daunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Daunkami |
Z Ewą i Janem Daunkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Daunkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Daunkach. |
Wołacz (o!): Daunkowie, depr. Daunke |
Ewo i Janie Daunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DAUNKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Daunke |
To są siostry Ewa i Magda Daunke. |
Dopełniacz (kogo?) : Daunke |
Przed domem Ewy i Magdy Daunke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Daunke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Daunke. |
Biernik (kogo?) : Daunke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Daunke. |
Narzędnik (z kim?) : Daunke |
Wywiad z Ewą i Magdą Daunke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Daunke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Daunke. |
Wołacz (o!): Daunke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Daunke! |
Zobacz podział na sylaby słowa DAUNKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DAUNKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DAUNKE
Wybrane słowoegzotykrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024