Nazwisko mężczyzny (pan) - DAVOINE |
---|
Mianownik (kto?) : Davoine |
To jest Jan Davoine. |
Dopełniacz (kogo?) : Davoinego, Davoine |
Na spotkaniu zabrakło Jana Davoinego. |
Celownik (komu?) : Davoinemu, Davoine |
Janowi Davoinemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Davoinego, Davoine |
Nikt tam nie widział Jana Davoinego. |
Narzędnik (z kim?) : Davoinem, Davoine |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Davoinem. |
Miejscownik (o kim?) : Davoinem, Davoine |
Nie rozmawiamy o Janie Davoinem. |
Wołacz (o!): Davoine |
Mój drogi Janie Davoine. |
Nazwisko kobiety (pani) - DAVOINENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Davoine |
Autorką artykułu jest Ewa Davoine. |
Dopełniacz (kogo?) : Davoine |
Udałem się po poradę do Ewy Davoine. |
Celownik (komu?) : Davoine |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Davoine. |
Biernik (kogo?) : Davoine |
Wszyscy lubią Ewę Davoine. |
Narzędnik (z kim?) : Davoine |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Davoine. |
Miejscownik (o kim?) : Davoine |
Koleżanki plotkowały o Ewie Davoine. |
Wołacz (o!): Davoine |
Mylisz się Ewo Davoine! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DAVOINERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Davoinowie, Davoine, depr. Davoine |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Davoinowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Davoinów, Davoine |
Sprawa Ewy i Jana Davoinów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Davoinom, Davoine |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Davoinom. |
Biernik (kogo?) : Davoinów, Davoine |
Ewę i Jana Davoinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Davoinami, Davoine |
Z Ewą i Janem Davoinami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Davoinach, Davoine |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Davoinach. |
Wołacz (o!): Davoinowie, Davoine, depr. Davoine |
Ewo i Janie Davoinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DAVOINENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Davoine |
To są siostry Ewa i Magda Davoine. |
Dopełniacz (kogo?) : Davoine |
Przed domem Ewy i Magdy Davoine doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Davoine |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Davoine. |
Biernik (kogo?) : Davoine |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Davoine. |
Narzędnik (z kim?) : Davoine |
Wywiad z Ewą i Magdą Davoine był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Davoine |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Davoine. |
Wołacz (o!): Davoine |
Dzień dobry Ewo i Magdo Davoine! |
Zobacz podział na sylaby słowa DAVOINE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DAVOINE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DAVOINE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024