Odmiana nazwiska - DEBRUYNE
Odmiana przez przypadki nazwiska DEBRUYNE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DEBRUYNE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Debruyne |
| To jest Jan Debruyne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Debruynego, Debruyne, Debruyne’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Debruynego. |
| Celownik (komu?) : Debruynemu, Debruyne, Debruyne’owi, |
| Janowi Debruynemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Debruynego, Debruyne, Debruyne’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Debruynego. |
| Narzędnik (z kim?) : Debruynem, Debruyne, Debruyne’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Debruynem. |
| Miejscownik (o kim?) : Debruynem, Debruyne, Debruynie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Debruynem. |
| Wołacz (o!): Debruyne, Debruynie, |
| Mój drogi Janie Debruyne. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEBRUYNENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Debruyne |
| Autorką artykułu jest Ewa Debruyne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Debruyne |
| Udałem się po poradę do Ewy Debruyne. |
| Celownik (komu?) : Debruyne |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Debruyne. |
| Biernik (kogo?) : Debruyne |
| Wszyscy lubią Ewę Debruyne. |
| Narzędnik (z kim?) : Debruyne |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Debruyne. |
| Miejscownik (o kim?) : Debruyne |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Debruyne. |
| Wołacz (o!): Debruyne |
| Mylisz się Ewo Debruyne! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEBRUYNERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Debruynowie, Debruyne, Debruyne'owie, , depr. Debruyne |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Debruynowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Debruynów, Debruyne, Debruyne'ów, Debruynych, |
| Sprawa Ewy i Jana Debruynów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Debruynom, Debruyne, Debruyne'om, Debruynym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Debruynom. |
| Biernik (kogo?) : Debruynów, Debruyne, Debruyne'ów, Debruynych, |
| Ewę i Jana Debruynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Debruynami, Debruyne, Debruyne'ami, Debruynymi, |
| Z Ewą i Janem Debruynami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Debruynach, Debruyne, Debruyne'ach, Debruynych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Debruynach. |
| Wołacz (o!): Debruynowie, Debruyne, Debruyne'owie, , depr. Debruyne |
| Ewo i Janie Debruynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEBRUYNENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Debruyne |
| To są siostry Ewa i Magda Debruyne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Debruyne |
| Przed domem Ewy i Magdy Debruyne doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Debruyne |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Debruyne. |
| Biernik (kogo?) : Debruyne |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Debruyne. |
| Narzędnik (z kim?) : Debruyne |
| Wywiad z Ewą i Magdą Debruyne był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Debruyne |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Debruyne. |
| Wołacz (o!): Debruyne |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Debruyne! |
Wszystkie odmiany nazwiska DEBRUYNE:
Debruyne, Debruynego, Debruyne’a, , Debruynemu, Debruyne’owi, Debruynem, Debruyne’em, Debruynie, Debruynowie, Debruyne’owie, Debruynów, Debruyne’ów, Debruynych, Debruynom, Debruyne’om, Debruynym, Debruynami, Debruyne’ami, Debruynymi, Debruynach, Debruyne’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa DEBRUYNE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DEBRUYNE
Zobacz synonimy słowa DEBRUYNE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEBRUYNE