Nazwisko mężczyzny (pan) - DEKALIUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dekaliuk |
To jest Jan Dekaliuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dekaliuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dekaliuka. |
Celownik (komu?) : Dekaliukowi |
Janowi Dekaliukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dekaliuka |
Nikt tam nie widział Jana Dekaliuka. |
Narzędnik (z kim?) : Dekaliukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dekaliukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dekaliuku |
Nie rozmawiamy o Janie Dekaliuku. |
Wołacz (o!): Dekaliuku |
Mój drogi Janie Dekaliuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEKALIUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dekaliuk |
Autorką artykułu jest Ewa Dekaliuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dekaliuk |
Udałem się po poradę do Ewy Dekaliuk. |
Celownik (komu?) : Dekaliuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dekaliuk. |
Biernik (kogo?) : Dekaliuk |
Wszyscy lubią Ewę Dekaliuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dekaliuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dekaliuk. |
Miejscownik (o kim?) : Dekaliuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dekaliuk. |
Wołacz (o!): Dekaliuk |
Mylisz się Ewo Dekaliuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEKALIUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dekaliukowie, Dekaliucy, depr. Dekaliuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dekaliukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dekaliuków |
Sprawa Ewy i Jana Dekaliuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dekaliukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dekaliukom. |
Biernik (kogo?) : Dekaliuków |
Ewę i Jana Dekaliuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dekaliukami |
Z Ewą i Janem Dekaliukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dekaliukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dekaliukach. |
Wołacz (o!): Dekaliukowie, Dekaliucy, depr. Dekaliuki |
Ewo i Janie Dekaliukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEKALIUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dekaliuk |
To są siostry Ewa i Magda Dekaliuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dekaliuk |
Przed domem Ewy i Magdy Dekaliuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dekaliuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dekaliuk. |
Biernik (kogo?) : Dekaliuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dekaliuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dekaliuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dekaliuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dekaliuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dekaliuk. |
Wołacz (o!): Dekaliuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dekaliuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DEKALIUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DEKALIUK
Zobacz synonimy słowa DEKALIUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEKALIUK
Wybrane słowokarotenrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
karotenach, karotenami, karotenem, karotenie, karotenom, karotenów, karotenu, karoteny, ,...
eOdmiany.pl ©2024