Nazwisko mężczyzny (pan) - DEMKE |
---|
Mianownik (kto?) : Demke |
To jest Jan Demke. |
Dopełniacz (kogo?) : Demkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Demkego. |
Celownik (komu?) : Demkemu |
Janowi Demkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Demkego |
Nikt tam nie widział Jana Demkego. |
Narzędnik (z kim?) : Demkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Demkem. |
Miejscownik (o kim?) : Demkem |
Nie rozmawiamy o Janie Demkem. |
Wołacz (o!): Demke |
Mój drogi Janie Demke. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEMKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Demke |
Autorką artykułu jest Ewa Demke. |
Dopełniacz (kogo?) : Demke |
Udałem się po poradę do Ewy Demke. |
Celownik (komu?) : Demke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Demke. |
Biernik (kogo?) : Demke |
Wszyscy lubią Ewę Demke. |
Narzędnik (z kim?) : Demke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Demke. |
Miejscownik (o kim?) : Demke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Demke. |
Wołacz (o!): Demke |
Mylisz się Ewo Demke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEMKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Demkowie, depr. Demke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Demkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Demków |
Sprawa Ewy i Jana Demków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Demkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Demkom. |
Biernik (kogo?) : Demków |
Ewę i Jana Demków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Demkami |
Z Ewą i Janem Demkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Demkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Demkach. |
Wołacz (o!): Demkowie, depr. Demke |
Ewo i Janie Demkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEMKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Demke |
To są siostry Ewa i Magda Demke. |
Dopełniacz (kogo?) : Demke |
Przed domem Ewy i Magdy Demke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Demke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Demke. |
Biernik (kogo?) : Demke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Demke. |
Narzędnik (z kim?) : Demke |
Wywiad z Ewą i Magdą Demke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Demke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Demke. |
Wołacz (o!): Demke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Demke! |
Zobacz podział na sylaby słowa DEMKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DEMKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEMKE
Wybrane słowoalergenrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
alergenom, alergenami, alergenach, alergenu, alergenowi, alergenem, alergenie, alergeny, alergenów, ,...
eOdmiany.pl ©2024