Odmiana nazwiska - DEVIGNE
Odmiana przez przypadki nazwiska DEVIGNE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DEVIGNE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Devigne |
| To jest Jan Devigne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Devigne’a |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Devigne’a. |
| Celownik (komu?) : Devigne’owi |
| Janowi Devigne’owi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Devigne’a |
| Nikt tam nie widział Jana Devigne’a. |
| Narzędnik (z kim?) : Devigne’em |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Devigne’em. |
| Miejscownik (o kim?) : Devigne’u |
| Nie rozmawiamy o Janie Devigne’u. |
| Wołacz (o!): Devigne’u |
| Mój drogi Janie Devigne’u. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEVIGNENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Devigne |
| Autorką artykułu jest Ewa Devigne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Devigne |
| Udałem się po poradę do Ewy Devigne. |
| Celownik (komu?) : Devigne |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Devigne. |
| Biernik (kogo?) : Devigne |
| Wszyscy lubią Ewę Devigne. |
| Narzędnik (z kim?) : Devigne |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Devigne. |
| Miejscownik (o kim?) : Devigne |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Devigne. |
| Wołacz (o!): Devigne |
| Mylisz się Ewo Devigne! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEVIGNERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Devigne'owie, depr. Devigne’e |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Devigne'owie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Devigne'ów |
| Sprawa Ewy i Jana Devigne'ów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Devigne'om |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Devigne'om. |
| Biernik (kogo?) : Devigne'ów |
| Ewę i Jana Devigne'ów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Devigne'ami |
| Z Ewą i Janem Devigne'ami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Devigne'ach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Devigne'ach. |
| Wołacz (o!): Devigne'owie, depr. Devigne'e |
| Ewo i Janie Devigne'owie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEVIGNENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Devigne |
| To są siostry Ewa i Magda Devigne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Devigne |
| Przed domem Ewy i Magdy Devigne doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Devigne |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Devigne. |
| Biernik (kogo?) : Devigne |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Devigne. |
| Narzędnik (z kim?) : Devigne |
| Wywiad z Ewą i Magdą Devigne był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Devigne |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Devigne. |
| Wołacz (o!): Devigne |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Devigne! |
Wszystkie odmiany nazwiska DEVIGNE:
Devigne, Devigne’a, Devigne’owi, Devigne’em, Devigne’u, Devigne’owie, Devigne’e, Devigne’ów, Devigne’om, Devigne’ami, Devigne’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa DEVIGNE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DEVIGNE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEVIGNE