Nazwisko mężczyzny (pan) - DEWILE |
---|
Mianownik (kto?) : Dewile |
To jest Jan Dewile. |
Dopełniacz (kogo?) : Dewilego, Dewile’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dewilego. |
Celownik (komu?) : Dewilemu, Dewile’owi, |
Janowi Dewilemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dewilego, Dewile’a, |
Nikt tam nie widział Jana Dewilego. |
Narzędnik (z kim?) : Dewilem, Dewile’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dewilem. |
Miejscownik (o kim?) : Dewilem, Dewile’u, |
Nie rozmawiamy o Janie Dewilem. |
Wołacz (o!): Dewile, Dewile’u, |
Mój drogi Janie Dewile. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEWILENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dewile |
Autorką artykułu jest Ewa Dewile. |
Dopełniacz (kogo?) : Dewile |
Udałem się po poradę do Ewy Dewile. |
Celownik (komu?) : Dewile |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dewile. |
Biernik (kogo?) : Dewile |
Wszyscy lubią Ewę Dewile. |
Narzędnik (z kim?) : Dewile |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dewile. |
Miejscownik (o kim?) : Dewile |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dewile. |
Wołacz (o!): Dewile |
Mylisz się Ewo Dewile! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEWILERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dewilowie, Dewile'owie, , depr. Dewile |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dewilowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dewilów, Dewile'ów, |
Sprawa Ewy i Jana Dewilów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dewilom, Dewile'om, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dewilom. |
Biernik (kogo?) : Dewilów, Dewile'ów, |
Ewę i Jana Dewilów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dewilami, Dewile'ami, |
Z Ewą i Janem Dewilami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dewilach, Dewile'ach, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dewilach. |
Wołacz (o!): Dewilowie, Dewile'owie, , depr. Dewile |
Ewo i Janie Dewilowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEWILENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dewile |
To są siostry Ewa i Magda Dewile. |
Dopełniacz (kogo?) : Dewile |
Przed domem Ewy i Magdy Dewile doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dewile |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dewile. |
Biernik (kogo?) : Dewile |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dewile. |
Narzędnik (z kim?) : Dewile |
Wywiad z Ewą i Magdą Dewile był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dewile |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dewile. |
Wołacz (o!): Dewile |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dewile! |
Zobacz podział na sylaby słowa DEWILE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DEWILE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEWILE
eOdmiany.pl ©2024