Odmiana nazwiska - DIAKONU
Odmiana przez przypadki nazwiska DIAKONU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DIAKONU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakonu |
| To jest Jan Diakonu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakonu |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Diakonu. |
| Celownik (komu?) : Diakonu |
| Janowi Diakonu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Diakonu |
| Nikt tam nie widział Jana Diakonu. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakonu |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Diakonu. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakonu |
| Nie rozmawiamy o Janie Diakonu. |
| Wołacz (o!): Diakonu |
| Mój drogi Janie Diakonu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIAKONUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakonu |
| Autorką artykułu jest Ewa Diakonu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakonu |
| Udałem się po poradę do Ewy Diakonu. |
| Celownik (komu?) : Diakonu |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Diakonu. |
| Biernik (kogo?) : Diakonu |
| Wszyscy lubią Ewę Diakonu. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakonu |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diakonu. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakonu |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Diakonu. |
| Wołacz (o!): Diakonu |
| Mylisz się Ewo Diakonu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIAKONURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakonu, depr. Diakonu |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Diakonu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakonu |
| Sprawa Ewy i Jana Diakonu nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Diakonu |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Diakonu. |
| Biernik (kogo?) : Diakonu |
| Ewę i Jana Diakonu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Diakonu |
| Z Ewą i Janem Diakonu mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakonu |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Diakonu. |
| Wołacz (o!): Diakonu, depr. Diakonu |
| Ewo i Janie Diakonu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIAKONUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakonu |
| To są siostry Ewa i Magda Diakonu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakonu |
| Przed domem Ewy i Magdy Diakonu doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Diakonu |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diakonu. |
| Biernik (kogo?) : Diakonu |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diakonu. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakonu |
| Wywiad z Ewą i Magdą Diakonu był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakonu |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diakonu. |
| Wołacz (o!): Diakonu |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Diakonu! |
Wszystkie odmiany nazwiska DIAKONU:
Diakonu,Zobacz nazwiska podobne do DIAKONU:
DIAKOWSKA, DIAKOWICZ, DIAKOVA, DIAKONOVA, DIAKONOW, DIAKOW, DIAKON, DIAKONOWICZ, DIAKONIUK, DIAKONESKU, DIAKONÓW, DIAKONIAK, DIAKOVYCH, DIAKOŃCZYK, DIAKOVSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DIAKONU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIAKONU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIAKONU
Wybrane słowo