Odmiana nazwiska - DIAMOUTENE
Odmiana przez przypadki nazwiska DIAMOUTENE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DIAMOUTENE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diamoutene |
| To jest Jan Diamoutene. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diamoutenego, Diamoutene, Diamoutene’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Diamoutenego. |
| Celownik (komu?) : Diamoutenemu, Diamoutene, Diamoutene’owi, |
| Janowi Diamoutenemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Diamoutenego, Diamoutene, Diamoutene’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Diamoutenego. |
| Narzędnik (z kim?) : Diamoutenem, Diamoutene, Diamoutene’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Diamoutenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Diamoutenem, Diamoutene, Diamoutenie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Diamoutenem. |
| Wołacz (o!): Diamoutene, Diamoutenie, |
| Mój drogi Janie Diamoutene. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIAMOUTENENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diamoutene |
| Autorką artykułu jest Ewa Diamoutene. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diamoutene |
| Udałem się po poradę do Ewy Diamoutene. |
| Celownik (komu?) : Diamoutene |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Diamoutene. |
| Biernik (kogo?) : Diamoutene |
| Wszyscy lubią Ewę Diamoutene. |
| Narzędnik (z kim?) : Diamoutene |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diamoutene. |
| Miejscownik (o kim?) : Diamoutene |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Diamoutene. |
| Wołacz (o!): Diamoutene |
| Mylisz się Ewo Diamoutene! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIAMOUTENERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diamoutenowie, Diamoutene, Diamoutene'owie, , depr. Diamoutene |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Diamoutenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diamoutenów, Diamoutene, Diamoutene'ów, Diamoutenych, |
| Sprawa Ewy i Jana Diamoutenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Diamoutenom, Diamoutene, Diamoutene'om, Diamoutenym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Diamoutenom. |
| Biernik (kogo?) : Diamoutenów, Diamoutene, Diamoutene'ów, Diamoutenych, |
| Ewę i Jana Diamoutenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Diamoutenami, Diamoutene, Diamoutene'ami, Diamoutenymi, |
| Z Ewą i Janem Diamoutenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Diamoutenach, Diamoutene, Diamoutene'ach, Diamoutenych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Diamoutenach. |
| Wołacz (o!): Diamoutenowie, Diamoutene, Diamoutene'owie, , depr. Diamoutene |
| Ewo i Janie Diamoutenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIAMOUTENENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diamoutene |
| To są siostry Ewa i Magda Diamoutene. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diamoutene |
| Przed domem Ewy i Magdy Diamoutene doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Diamoutene |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diamoutene. |
| Biernik (kogo?) : Diamoutene |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diamoutene. |
| Narzędnik (z kim?) : Diamoutene |
| Wywiad z Ewą i Magdą Diamoutene był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Diamoutene |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diamoutene. |
| Wołacz (o!): Diamoutene |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Diamoutene! |
Wszystkie odmiany nazwiska DIAMOUTENE:
Diamoutene, Diamoutenego, Diamoutene’a, , Diamoutenemu, Diamoutene’owi, Diamoutenem, Diamoutene’em, Diamoutenie, Diamoutenowie, Diamoutene’owie, Diamoutenów, Diamoutene’ów, Diamoutenych, Diamoutenom, Diamoutene’om, Diamoutenym, Diamoutenami, Diamoutene’ami, Diamoutenymi, Diamoutenach, Diamoutene’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa DIAMOUTENE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIAMOUTENE
Zobacz synonimy słowa DIAMOUTENE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIAMOUTENE