Nazwisko mężczyzny (pan) - DIBRIVNANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dibrivna |
To jest Jan Dibrivna. |
Dopełniacz (kogo?) : Dibrivny |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dibrivny. |
Celownik (komu?) : Dibrivnie |
Janowi Dibrivnie dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dibrivnę |
Nikt tam nie widział Jana Dibrivnę. |
Narzędnik (z kim?) : Dibrivną |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dibrivną. |
Miejscownik (o kim?) : Dibrivnie |
Nie rozmawiamy o Janie Dibrivnie. |
Wołacz (o!): Dibrivno |
Mój drogi Janie Dibrivno. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIBRIVNA |
---|
Mianownik (kto?) : Dibrivna |
Autorką artykułu jest Ewa Dibrivna. |
Dopełniacz (kogo?) : Dibrivny |
Udałem się po poradę do Ewy Dibrivny. |
Celownik (komu?) : Dibrivnie |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dibrivnie. |
Biernik (kogo?) : Dibrivnę |
Wszyscy lubią Ewę Dibrivnę. |
Narzędnik (z kim?) : Dibrivną |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dibrivną. |
Miejscownik (o kim?) : Dibrivnie |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dibrivnie. |
Wołacz (o!): Dibrivno |
Mylisz się Ewo Dibrivno! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIBRIVNARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dibrivnowie, depr. Dibrivny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dibrivnowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dibrivnów |
Sprawa Ewy i Jana Dibrivnów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dibrivnom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dibrivnom. |
Biernik (kogo?) : Dibrivnów |
Ewę i Jana Dibrivnów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dibrivnami |
Z Ewą i Janem Dibrivnami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dibrivnach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dibrivnach. |
Wołacz (o!): Dibrivnowie, depr. Dibrivny |
Ewo i Janie Dibrivnowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIBRIVNA |
---|
Mianownik (kto?) : Dibrivny |
To są siostry Ewa i Magda Dibrivny. |
Dopełniacz (kogo?) : Dibrivn |
Przed domem Ewy i Magdy Dibrivn doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dibrivnom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dibrivnom. |
Biernik (kogo?) : Dibrivny |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dibrivny. |
Narzędnik (z kim?) : Dibrivnami |
Wywiad z Ewą i Magdą Dibrivnami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dibrivnach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dibrivnach. |
Wołacz (o!): Dibrivny |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dibrivny! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIBRIVNA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DIBRIVNA
Zobacz synonimy słowa DIBRIVNA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIBRIVNA
Wybrane słowopaproćrzeczownikrodzaj:
żeński
eOdmiany.pl ©2024