Odmiana nazwiska - DIDUCZENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DIDUCZENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DIDUCZENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diduczenko |
| To jest Jan Diduczenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diduczenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Diduczenki. |
| Celownik (komu?) : Diduczence |
| Janowi Diduczence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Diduczenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Diduczenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Diduczenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Diduczenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Diduczence |
| Nie rozmawiamy o Janie Diduczence. |
| Wołacz (o!): Diduczenko |
| Mój drogi Janie Diduczenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIDUCZENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diduczenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Diduczenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diduczenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Diduczenko. |
| Celownik (komu?) : Diduczenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Diduczenko. |
| Biernik (kogo?) : Diduczenko |
| Wszyscy lubią Ewę Diduczenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Diduczenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diduczenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Diduczenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Diduczenko. |
| Wołacz (o!): Diduczenko |
| Mylisz się Ewo Diduczenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIDUCZENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diduczenkowie, depr. Diduczenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Diduczenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diduczenków |
| Sprawa Ewy i Jana Diduczenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Diduczenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Diduczenkom. |
| Biernik (kogo?) : Diduczenków |
| Ewę i Jana Diduczenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Diduczenkami |
| Z Ewą i Janem Diduczenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Diduczenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Diduczenkach. |
| Wołacz (o!): Diduczenkowie, depr. Diduczenki |
| Ewo i Janie Diduczenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIDUCZENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diduczenko |
| To są siostry Ewa i Magda Diduczenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diduczenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Diduczenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Diduczenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diduczenko. |
| Biernik (kogo?) : Diduczenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diduczenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Diduczenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Diduczenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Diduczenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diduczenko. |
| Wołacz (o!): Diduczenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Diduczenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DIDUCZENKO:
Diduczenko, Diduczenki, Diduczence, Diduczenkę, Diduczenką, Diduczenkowie, Diduczenków, Diduczenkom, Diduczenkami, Diduczenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa DIDUCZENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIDUCZENKO
Zobacz synonimy słowa DIDUCZENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIDUCZENKO
Wybrane słowo