Nazwisko mężczyzny (pan) - DIDUK |
---|
Mianownik (kto?) : Diduk |
To jest Jan Diduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Diduka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Diduka. |
Celownik (komu?) : Didukowi |
Janowi Didukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Diduka |
Nikt tam nie widział Jana Diduka. |
Narzędnik (z kim?) : Didukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Didukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Diduku |
Nie rozmawiamy o Janie Diduku. |
Wołacz (o!): Diduku |
Mój drogi Janie Diduku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIDUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Diduk |
Autorką artykułu jest Ewa Diduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Diduk |
Udałem się po poradę do Ewy Diduk. |
Celownik (komu?) : Diduk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Diduk. |
Biernik (kogo?) : Diduk |
Wszyscy lubią Ewę Diduk. |
Narzędnik (z kim?) : Diduk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diduk. |
Miejscownik (o kim?) : Diduk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Diduk. |
Wołacz (o!): Diduk |
Mylisz się Ewo Diduk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIDUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Didukowie, Diducy, depr. Diduki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Didukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Diduków |
Sprawa Ewy i Jana Diduków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Didukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Didukom. |
Biernik (kogo?) : Diduków |
Ewę i Jana Diduków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Didukami |
Z Ewą i Janem Didukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Didukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Didukach. |
Wołacz (o!): Didukowie, Diducy, depr. Diduki |
Ewo i Janie Didukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIDUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Diduk |
To są siostry Ewa i Magda Diduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Diduk |
Przed domem Ewy i Magdy Diduk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Diduk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diduk. |
Biernik (kogo?) : Diduk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diduk. |
Narzędnik (z kim?) : Diduk |
Wywiad z Ewą i Magdą Diduk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Diduk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diduk. |
Wołacz (o!): Diduk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Diduk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIDUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DIDUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIDUK
Wybrane słowowłokrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025