Nazwisko mężczyzny (pan) - DIDURENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Didurenko |
To jest Jan Didurenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Didurenki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Didurenki. |
Celownik (komu?) : Didurence |
Janowi Didurence dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Didurenkę |
Nikt tam nie widział Jana Didurenkę. |
Narzędnik (z kim?) : Didurenką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Didurenką. |
Miejscownik (o kim?) : Didurence |
Nie rozmawiamy o Janie Didurence. |
Wołacz (o!): Didurenko |
Mój drogi Janie Didurenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIDURENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Didurenko |
Autorką artykułu jest Ewa Didurenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Didurenko |
Udałem się po poradę do Ewy Didurenko. |
Celownik (komu?) : Didurenko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Didurenko. |
Biernik (kogo?) : Didurenko |
Wszyscy lubią Ewę Didurenko. |
Narzędnik (z kim?) : Didurenko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Didurenko. |
Miejscownik (o kim?) : Didurenko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Didurenko. |
Wołacz (o!): Didurenko |
Mylisz się Ewo Didurenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIDURENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Didurenkowie, depr. Didurenki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Didurenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Didurenków |
Sprawa Ewy i Jana Didurenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Didurenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Didurenkom. |
Biernik (kogo?) : Didurenków |
Ewę i Jana Didurenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Didurenkami |
Z Ewą i Janem Didurenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Didurenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Didurenkach. |
Wołacz (o!): Didurenkowie, depr. Didurenki |
Ewo i Janie Didurenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIDURENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Didurenko |
To są siostry Ewa i Magda Didurenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Didurenko |
Przed domem Ewy i Magdy Didurenko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Didurenko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Didurenko. |
Biernik (kogo?) : Didurenko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Didurenko. |
Narzędnik (z kim?) : Didurenko |
Wywiad z Ewą i Magdą Didurenko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Didurenko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Didurenko. |
Wołacz (o!): Didurenko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Didurenko! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIDURENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIDURENKO
Zobacz synonimy słowa DIDURENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIDURENKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025