Nazwisko mężczyzny (pan) - DIKOLENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Dikolenko |
To jest Jan Dikolenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikolenki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dikolenki. |
Celownik (komu?) : Dikolence |
Janowi Dikolence dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dikolenkę |
Nikt tam nie widział Jana Dikolenkę. |
Narzędnik (z kim?) : Dikolenką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dikolenką. |
Miejscownik (o kim?) : Dikolence |
Nie rozmawiamy o Janie Dikolence. |
Wołacz (o!): Dikolenko |
Mój drogi Janie Dikolenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIKOLENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dikolenko |
Autorką artykułu jest Ewa Dikolenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikolenko |
Udałem się po poradę do Ewy Dikolenko. |
Celownik (komu?) : Dikolenko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dikolenko. |
Biernik (kogo?) : Dikolenko |
Wszyscy lubią Ewę Dikolenko. |
Narzędnik (z kim?) : Dikolenko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dikolenko. |
Miejscownik (o kim?) : Dikolenko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dikolenko. |
Wołacz (o!): Dikolenko |
Mylisz się Ewo Dikolenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIKOLENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dikolenkowie, depr. Dikolenki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dikolenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikolenków |
Sprawa Ewy i Jana Dikolenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dikolenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dikolenkom. |
Biernik (kogo?) : Dikolenków |
Ewę i Jana Dikolenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dikolenkami |
Z Ewą i Janem Dikolenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dikolenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dikolenkach. |
Wołacz (o!): Dikolenkowie, depr. Dikolenki |
Ewo i Janie Dikolenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIKOLENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dikolenko |
To są siostry Ewa i Magda Dikolenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikolenko |
Przed domem Ewy i Magdy Dikolenko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dikolenko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dikolenko. |
Biernik (kogo?) : Dikolenko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dikolenko. |
Narzędnik (z kim?) : Dikolenko |
Wywiad z Ewą i Magdą Dikolenko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dikolenko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dikolenko. |
Wołacz (o!): Dikolenko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dikolenko! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIKOLENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DIKOLENKO
Zobacz synonimy słowa DIKOLENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIKOLENKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024