Odmiana nazwiska - DIMARCO
Odmiana przez przypadki nazwiska DIMARCO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DIMARCO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dimarco |
| To jest Jan Dimarco. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dimarcy, Dimarca, Dimarco, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dimarcy. |
| Celownik (komu?) : Dimarcy, Dimarcowi, Dimarco, |
| Janowi Dimarcy dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dimarcę, Dimarca, Dimarco, |
| Nikt tam nie widział Jana Dimarcę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dimarcą, Dimarcem, Dimarco, Dimarkiem, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dimarcą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dimarcy, Dimarcu, Dimarco, |
| Nie rozmawiamy o Janie Dimarcy. |
| Wołacz (o!): Dimarco, Dimarcu |
| Mój drogi Janie Dimarco. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIMARCONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dimarco |
| Autorką artykułu jest Ewa Dimarco. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dimarco |
| Udałem się po poradę do Ewy Dimarco. |
| Celownik (komu?) : Dimarco |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dimarco. |
| Biernik (kogo?) : Dimarco |
| Wszyscy lubią Ewę Dimarco. |
| Narzędnik (z kim?) : Dimarco |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dimarco. |
| Miejscownik (o kim?) : Dimarco |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dimarco. |
| Wołacz (o!): Dimarco |
| Mylisz się Ewo Dimarco! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIMARCORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dimarcowie, Dimarco, Dimarcy, , depr. Dimarce |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dimarcowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dimarców, Dimarco, |
| Sprawa Ewy i Jana Dimarców nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dimarcom, Dimarco, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dimarcom. |
| Biernik (kogo?) : Dimarców, Dimarco, |
| Ewę i Jana Dimarców uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dimarcami, Dimarco, |
| Z Ewą i Janem Dimarcami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dimarcach, Dimarco, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dimarcach. |
| Wołacz (o!): Dimarcowie, Dimarco, Dimarcy, , depr. Dimarce |
| Ewo i Janie Dimarcowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIMARCONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dimarco |
| To są siostry Ewa i Magda Dimarco. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dimarco |
| Przed domem Ewy i Magdy Dimarco doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dimarco |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dimarco. |
| Biernik (kogo?) : Dimarco |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dimarco. |
| Narzędnik (z kim?) : Dimarco |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dimarco był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dimarco |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dimarco. |
| Wołacz (o!): Dimarco |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dimarco! |
Wszystkie odmiany nazwiska DIMARCO:
Dimarco, Dimarcy, Dimarca, , Dimarcowi, Dimarcę, Dimarcą, Dimarcem, Dimarkiem, Dimarcu, Dimarcowie, Dimarce, Dimarców, Dimarcom, Dimarcami, Dimarcach,
Zobacz podział na sylaby słowa DIMARCO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIMARCO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIMARCO
Wybrane słowokolczykrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy