Nazwisko mężczyzny (pan) - DINKLER |
---|
Mianownik (kto?) : Dinkler |
To jest Jan Dinkler. |
Dopełniacz (kogo?) : Dinklera |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dinklera. |
Celownik (komu?) : Dinklerowi |
Janowi Dinklerowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dinklera |
Nikt tam nie widział Jana Dinklera. |
Narzędnik (z kim?) : Dinklerem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dinklerem. |
Miejscownik (o kim?) : Dinklerze |
Nie rozmawiamy o Janie Dinklerze. |
Wołacz (o!): Dinklerze |
Mój drogi Janie Dinklerze. |
Nazwisko kobiety (pani) - DINKLERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dinkler |
Autorką artykułu jest Ewa Dinkler. |
Dopełniacz (kogo?) : Dinkler |
Udałem się po poradę do Ewy Dinkler. |
Celownik (komu?) : Dinkler |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dinkler. |
Biernik (kogo?) : Dinkler |
Wszyscy lubią Ewę Dinkler. |
Narzędnik (z kim?) : Dinkler |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dinkler. |
Miejscownik (o kim?) : Dinkler |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dinkler. |
Wołacz (o!): Dinkler |
Mylisz się Ewo Dinkler! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DINKLERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dinklerowie, depr. Dinklery |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dinklerowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dinklerów |
Sprawa Ewy i Jana Dinklerów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dinklerom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dinklerom. |
Biernik (kogo?) : Dinklerów |
Ewę i Jana Dinklerów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dinklerami |
Z Ewą i Janem Dinklerami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dinklerach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dinklerach. |
Wołacz (o!): Dinklerowie, depr. Dinklery |
Ewo i Janie Dinklerowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DINKLERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dinkler |
To są siostry Ewa i Magda Dinkler. |
Dopełniacz (kogo?) : Dinkler |
Przed domem Ewy i Magdy Dinkler doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dinkler |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dinkler. |
Biernik (kogo?) : Dinkler |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dinkler. |
Narzędnik (z kim?) : Dinkler |
Wywiad z Ewą i Magdą Dinkler był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dinkler |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dinkler. |
Wołacz (o!): Dinkler |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dinkler! |
Zobacz podział na sylaby słowa DINKLER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DINKLER
Zobacz anagramy i słowa z liter - DINKLER
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024