Nazwisko mężczyzny (pan) - DIUBEL |
---|
Mianownik (kto?) : Diubel |
To jest Jan Diubel. |
Dopełniacz (kogo?) : Diubela, Diubla |
Na spotkaniu zabrakło Jana Diubela. |
Celownik (komu?) : Diubelowi, Diublowi |
Janowi Diubelowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Diubela, Diubla |
Nikt tam nie widział Jana Diubela. |
Narzędnik (z kim?) : Diubelem, Diublem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Diubelem. |
Miejscownik (o kim?) : Diubelu, Diublu |
Nie rozmawiamy o Janie Diubelu. |
Wołacz (o!): Diubelu, Diublu |
Mój drogi Janie Diubelu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIUBELNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Diubel |
Autorką artykułu jest Ewa Diubel. |
Dopełniacz (kogo?) : Diubel |
Udałem się po poradę do Ewy Diubel. |
Celownik (komu?) : Diubel |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Diubel. |
Biernik (kogo?) : Diubel |
Wszyscy lubią Ewę Diubel. |
Narzędnik (z kim?) : Diubel |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diubel. |
Miejscownik (o kim?) : Diubel |
Koleżanki plotkowały o Ewie Diubel. |
Wołacz (o!): Diubel |
Mylisz się Ewo Diubel! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIUBELRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Diubelowie, Diublowie, depr. Diubele|Diuble |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Diubelowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Diubelów, Diublów |
Sprawa Ewy i Jana Diubelów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Diubelom, Diublom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Diubelom. |
Biernik (kogo?) : Diubelów, Diublów |
Ewę i Jana Diubelów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Diubelami, Diublami |
Z Ewą i Janem Diubelami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Diubelach, Diublach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Diubelach. |
Wołacz (o!): Diubelowie, Diublowie, depr. Diubele, Diuble |
Ewo i Janie Diubelowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIUBELNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Diubel |
To są siostry Ewa i Magda Diubel. |
Dopełniacz (kogo?) : Diubel |
Przed domem Ewy i Magdy Diubel doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Diubel |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diubel. |
Biernik (kogo?) : Diubel |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diubel. |
Narzędnik (z kim?) : Diubel |
Wywiad z Ewą i Magdą Diubel był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Diubel |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diubel. |
Wołacz (o!): Diubel |
Dzień dobry Ewo i Magdo Diubel! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIUBEL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIUBEL
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIUBEL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025