Nazwisko mężczyzny (pan) - DIUKINANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Diukina |
To jest Jan Diukina. |
Dopełniacz (kogo?) : Diukiny |
Na spotkaniu zabrakło Jana Diukiny. |
Celownik (komu?) : Diukinie |
Janowi Diukinie dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Diukinę |
Nikt tam nie widział Jana Diukinę. |
Narzędnik (z kim?) : Diukiną |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Diukiną. |
Miejscownik (o kim?) : Diukinie |
Nie rozmawiamy o Janie Diukinie. |
Wołacz (o!): Diukino |
Mój drogi Janie Diukino. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIUKINA |
---|
Mianownik (kto?) : Diukina |
Autorką artykułu jest Ewa Diukina. |
Dopełniacz (kogo?) : Diukiny |
Udałem się po poradę do Ewy Diukiny. |
Celownik (komu?) : Diukinie |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Diukinie. |
Biernik (kogo?) : Diukinę |
Wszyscy lubią Ewę Diukinę. |
Narzędnik (z kim?) : Diukiną |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diukiną. |
Miejscownik (o kim?) : Diukinie |
Koleżanki plotkowały o Ewie Diukinie. |
Wołacz (o!): Diukino |
Mylisz się Ewo Diukino! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIUKINARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Diukinowie, depr. Diukiny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Diukinowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Diukinów |
Sprawa Ewy i Jana Diukinów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Diukinom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Diukinom. |
Biernik (kogo?) : Diukinów |
Ewę i Jana Diukinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Diukinami |
Z Ewą i Janem Diukinami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Diukinach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Diukinach. |
Wołacz (o!): Diukinowie, depr. Diukiny |
Ewo i Janie Diukinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIUKINA |
---|
Mianownik (kto?) : Diukiny |
To są siostry Ewa i Magda Diukiny. |
Dopełniacz (kogo?) : Diukin |
Przed domem Ewy i Magdy Diukin doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Diukinom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diukinom. |
Biernik (kogo?) : Diukiny |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diukiny. |
Narzędnik (z kim?) : Diukinami |
Wywiad z Ewą i Magdą Diukinami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Diukinach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diukinach. |
Wołacz (o!): Diukiny |
Dzień dobry Ewo i Magdo Diukiny! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIUKINA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DIUKINA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIUKINA
Wybrane słowoderwiszrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
derwiszom, derwiszami, derwiszach, derwisza, derwiszowi, derwiszem, derwiszu, derwisze, derwiszów, derwiszy, ,...
eOdmiany.pl ©2024