Nazwisko mężczyzny (pan) - DOBRUKHANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dobrukha |
To jest Jan Dobrukha. |
Dopełniacz (kogo?) : Dobrukhy |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dobrukhy. |
Celownik (komu?) : Dobrukże |
Janowi Dobrukże dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dobrukhę |
Nikt tam nie widział Jana Dobrukhę. |
Narzędnik (z kim?) : Dobrukhą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dobrukhą. |
Miejscownik (o kim?) : Dobrukże |
Nie rozmawiamy o Janie Dobrukże. |
Wołacz (o!): Dobrukho |
Mój drogi Janie Dobrukho. |
Nazwisko kobiety (pani) - DOBRUKHA |
---|
Mianownik (kto?) : Dobrukha |
Autorką artykułu jest Ewa Dobrukha. |
Dopełniacz (kogo?) : Dobrukhy |
Udałem się po poradę do Ewy Dobrukhy. |
Celownik (komu?) : Dobrukże |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dobrukże. |
Biernik (kogo?) : Dobrukhę |
Wszyscy lubią Ewę Dobrukhę. |
Narzędnik (z kim?) : Dobrukhą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dobrukhą. |
Miejscownik (o kim?) : Dobrukże |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dobrukże. |
Wołacz (o!): Dobrukho |
Mylisz się Ewo Dobrukho! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DOBRUKHARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dobrukhowie, depr. Dobrukhy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dobrukhowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dobrukhów |
Sprawa Ewy i Jana Dobrukhów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dobrukhom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dobrukhom. |
Biernik (kogo?) : Dobrukhów |
Ewę i Jana Dobrukhów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dobrukhami |
Z Ewą i Janem Dobrukhami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dobrukhach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dobrukhach. |
Wołacz (o!): Dobrukhowie, depr. Dobrukhy |
Ewo i Janie Dobrukhowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DOBRUKHA |
---|
Mianownik (kto?) : Dobrukhy |
To są siostry Ewa i Magda Dobrukhy. |
Dopełniacz (kogo?) : Dobrukh |
Przed domem Ewy i Magdy Dobrukh doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dobrukhom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dobrukhom. |
Biernik (kogo?) : Dobrukhy |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dobrukhy. |
Narzędnik (z kim?) : Dobrukhami |
Wywiad z Ewą i Magdą Dobrukhami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dobrukhach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dobrukhach. |
Wołacz (o!): Dobrukhy |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dobrukhy! |
Zobacz podział na sylaby słowa DOBRUKHA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DOBRUKHA
Zobacz synonimy słowa DOBRUKHA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DOBRUKHA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024