Odmiana nazwiska - DRKZANLE
Odmiana przez przypadki nazwiska DRKZANLE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DRKZANLE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drkzanle |
| To jest Jan Drkzanle. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drkzanlego, Drkzanle’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Drkzanlego. |
| Celownik (komu?) : Drkzanlemu, Drkzanle’owi, |
| Janowi Drkzanlemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Drkzanlego, Drkzanle’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Drkzanlego. |
| Narzędnik (z kim?) : Drkzanlem, Drkzanle’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Drkzanlem. |
| Miejscownik (o kim?) : Drkzanlem, Drkzanle’u, |
| Nie rozmawiamy o Janie Drkzanlem. |
| Wołacz (o!): Drkzanle, Drkzanle’u, |
| Mój drogi Janie Drkzanle. |
Nazwisko kobiety (pani) - DRKZANLENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drkzanle |
| Autorką artykułu jest Ewa Drkzanle. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drkzanle |
| Udałem się po poradę do Ewy Drkzanle. |
| Celownik (komu?) : Drkzanle |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Drkzanle. |
| Biernik (kogo?) : Drkzanle |
| Wszyscy lubią Ewę Drkzanle. |
| Narzędnik (z kim?) : Drkzanle |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Drkzanle. |
| Miejscownik (o kim?) : Drkzanle |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Drkzanle. |
| Wołacz (o!): Drkzanle |
| Mylisz się Ewo Drkzanle! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DRKZANLERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drkzanlowie, Drkzanle'owie, , depr. Drkzanle |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Drkzanlowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drkzanlów, Drkzanle'ów, |
| Sprawa Ewy i Jana Drkzanlów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Drkzanlom, Drkzanle'om, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Drkzanlom. |
| Biernik (kogo?) : Drkzanlów, Drkzanle'ów, |
| Ewę i Jana Drkzanlów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Drkzanlami, Drkzanle'ami, |
| Z Ewą i Janem Drkzanlami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Drkzanlach, Drkzanle'ach, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Drkzanlach. |
| Wołacz (o!): Drkzanlowie, Drkzanle'owie, , depr. Drkzanle |
| Ewo i Janie Drkzanlowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DRKZANLENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drkzanle |
| To są siostry Ewa i Magda Drkzanle. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drkzanle |
| Przed domem Ewy i Magdy Drkzanle doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Drkzanle |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Drkzanle. |
| Biernik (kogo?) : Drkzanle |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Drkzanle. |
| Narzędnik (z kim?) : Drkzanle |
| Wywiad z Ewą i Magdą Drkzanle był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Drkzanle |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Drkzanle. |
| Wołacz (o!): Drkzanle |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Drkzanle! |
Wszystkie odmiany nazwiska DRKZANLE:
Drkzanle, Drkzanlego, Drkzanle’a, , Drkzanlemu, Drkzanle’owi, Drkzanlem, Drkzanle’em, Drkzanle’u, Drkzanlowie, Drkzanle’owie, Drkzanlów, Drkzanle’ów, Drkzanlom, Drkzanle’om, Drkzanlami, Drkzanle’ami, Drkzanlach, Drkzanle’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa DRKZANLE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DRKZANLE
Zobacz synonimy słowa DRKZANLE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DRKZANLE
Wybrane słowoWnuczekrzeczownikrodzaj:
męski osobowy