Odmiana nazwiska - DRUŻKO
Zobacz też odmianę slowa DRUŻKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DRUŻKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DRUŻKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drużko |
| To jest Jan Drużko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drużki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Drużki. |
| Celownik (komu?) : Drużce |
| Janowi Drużce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Drużkę |
| Nikt tam nie widział Jana Drużkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Drużką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Drużką. |
| Miejscownik (o kim?) : Drużce |
| Nie rozmawiamy o Janie Drużce. |
| Wołacz (o!): Drużko |
| Mój drogi Janie Drużko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DRUŻKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drużko |
| Autorką artykułu jest Ewa Drużko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drużko |
| Udałem się po poradę do Ewy Drużko. |
| Celownik (komu?) : Drużko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Drużko. |
| Biernik (kogo?) : Drużko |
| Wszyscy lubią Ewę Drużko. |
| Narzędnik (z kim?) : Drużko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Drużko. |
| Miejscownik (o kim?) : Drużko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Drużko. |
| Wołacz (o!): Drużko |
| Mylisz się Ewo Drużko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DRUŻKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drużkowie, depr. Drużki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Drużkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drużków |
| Sprawa Ewy i Jana Drużków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Drużkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Drużkom. |
| Biernik (kogo?) : Drużków |
| Ewę i Jana Drużków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Drużkami |
| Z Ewą i Janem Drużkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Drużkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Drużkach. |
| Wołacz (o!): Drużkowie, depr. Drużki |
| Ewo i Janie Drużkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DRUŻKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Drużko |
| To są siostry Ewa i Magda Drużko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Drużko |
| Przed domem Ewy i Magdy Drużko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Drużko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Drużko. |
| Biernik (kogo?) : Drużko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Drużko. |
| Narzędnik (z kim?) : Drużko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Drużko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Drużko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Drużko. |
| Wołacz (o!): Drużko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Drużko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DRUŻKO:
Drużko, Drużki, Drużce, Drużkę, Drużką, Drużkowie, Drużków, Drużkom, Drużkami, Drużkach,Zobacz nazwiska podobne do DRUŻKO:
DRUŻYŃSKA, DRUŻKOWSKA, DRUŻBA, DRUŻGA, DRUŻDŻ, DRUŻDŻEL, DRUŻBIAK, DRUŻBICKA, DRUŻNA, DRUŻBACKA, DRUŻBIŃSKA, DRUŻKA, DRUŻBAŃSKA, DRUŻYCKA, DRUŻKAWIECKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DRUŻKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DRUŻKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DRUŻKO
Wybrane słowo