Odmiana nazwiska - DU
Odmiana przez przypadki nazwiska DU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Du |
| To jest Jan Du. |
| Dopełniacz (kogo?) : Du |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Du. |
| Celownik (komu?) : Du |
| Janowi Du dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Du |
| Nikt tam nie widział Jana Du. |
| Narzędnik (z kim?) : Du |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Du. |
| Miejscownik (o kim?) : Du |
| Nie rozmawiamy o Janie Du. |
| Wołacz (o!): Du |
| Mój drogi Janie Du. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Du |
| Autorką artykułu jest Ewa Du. |
| Dopełniacz (kogo?) : Du |
| Udałem się po poradę do Ewy Du. |
| Celownik (komu?) : Du |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Du. |
| Biernik (kogo?) : Du |
| Wszyscy lubią Ewę Du. |
| Narzędnik (z kim?) : Du |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Du. |
| Miejscownik (o kim?) : Du |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Du. |
| Wołacz (o!): Du |
| Mylisz się Ewo Du! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Du |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Du. |
| Dopełniacz (kogo?) : Du |
| Sprawa Ewy i Jana Du nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Du |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Du. |
| Biernik (kogo?) : Du |
| Ewę i Jana Du uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Du |
| Z Ewą i Janem Du mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Du |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Du. |
| Wołacz (o!): Du |
| Ewo i Janie Du, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Du |
| To są siostry Ewa i Magda Du. |
| Dopełniacz (kogo?) : Du |
| Przed domem Ewy i Magdy Du doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Du |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Du. |
| Biernik (kogo?) : Du |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Du. |
| Narzędnik (z kim?) : Du |
| Wywiad z Ewą i Magdą Du był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Du |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Du. |
| Wołacz (o!): Du |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Du! |
Wszystkie odmiany nazwiska DU:
Du,Zobacz nazwiska podobne do DU:
NOWAK, KOWALSKA, WIŚNIEWSKA, WÓJCIK, KOWALCZYK, KAMIŃSKA, LEWANDOWSKA, DĄBROWSKA, ZIELIŃSKA, SZYMAŃSKA, WOŹNIAK, KOZŁOWSKA, JANKOWSKA, MAZUR, KWIATKOWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DU
Wybrane słowotapicerrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
tapicerzy, tapicerze, tapicery, tapicerów, tapicerowi, tapicerom, tapicerem, tapicerami, tapicerach, tapicera, ,...