Odmiana nazwiska - DUBICZENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBICZENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBICZENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubiczenko |
| To jest Jan Dubiczenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubiczenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubiczenki. |
| Celownik (komu?) : Dubiczence |
| Janowi Dubiczence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubiczenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dubiczenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubiczenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubiczenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubiczence |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubiczence. |
| Wołacz (o!): Dubiczenko |
| Mój drogi Janie Dubiczenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBICZENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubiczenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubiczenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubiczenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubiczenko. |
| Celownik (komu?) : Dubiczenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubiczenko. |
| Biernik (kogo?) : Dubiczenko |
| Wszyscy lubią Ewę Dubiczenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubiczenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubiczenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubiczenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubiczenko. |
| Wołacz (o!): Dubiczenko |
| Mylisz się Ewo Dubiczenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBICZENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubiczenkowie, depr. Dubiczenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubiczenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubiczenków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubiczenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubiczenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubiczenkom. |
| Biernik (kogo?) : Dubiczenków |
| Ewę i Jana Dubiczenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubiczenkami |
| Z Ewą i Janem Dubiczenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubiczenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubiczenkach. |
| Wołacz (o!): Dubiczenkowie, depr. Dubiczenki |
| Ewo i Janie Dubiczenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBICZENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubiczenko |
| To są siostry Ewa i Magda Dubiczenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubiczenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubiczenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubiczenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubiczenko. |
| Biernik (kogo?) : Dubiczenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubiczenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubiczenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubiczenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubiczenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubiczenko. |
| Wołacz (o!): Dubiczenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubiczenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBICZENKO:
Dubiczenko, Dubiczenki, Dubiczence, Dubiczenkę, Dubiczenką, Dubiczenkowie, Dubiczenków, Dubiczenkom, Dubiczenkami, Dubiczenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBICZENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBICZENKO
Zobacz synonimy słowa DUBICZENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBICZENKO