Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBIENIEC |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieniec |
| To jest Jan Dubieniec. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieńca |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubieńca. |
| Celownik (komu?) : Dubieńcowi |
| Janowi Dubieńcowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubieńca |
| Nikt tam nie widział Jana Dubieńca. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieńcem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubieńcem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieńcu |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubieńcu. |
| Wołacz (o!): Dubieńcu |
| Mój drogi Janie Dubieńcu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBIENIECNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieniec |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubieniec. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieniec |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubieniec. |
| Celownik (komu?) : Dubieniec |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubieniec. |
| Biernik (kogo?) : Dubieniec |
| Wszyscy lubią Ewę Dubieniec. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieniec |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubieniec. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieniec |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubieniec. |
| Wołacz (o!): Dubieniec |
| Mylisz się Ewo Dubieniec! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBIENIECRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieńcowie, depr. Dubieńce |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubieńcowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieńców |
| Sprawa Ewy i Jana Dubieńców nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubieńcom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubieńcom. |
| Biernik (kogo?) : Dubieńców |
| Ewę i Jana Dubieńców uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieńcami |
| Z Ewą i Janem Dubieńcami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieńcach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubieńcach. |
| Wołacz (o!): Dubieńcowie, depr. Dubieńce |
| Ewo i Janie Dubieńcowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBIENIECNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieniec |
| To są siostry Ewa i Magda Dubieniec. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieniec |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubieniec doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubieniec |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubieniec. |
| Biernik (kogo?) : Dubieniec |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubieniec. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieniec |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubieniec był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieniec |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubieniec. |
| Wołacz (o!): Dubieniec |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubieniec! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBIENIEC
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBIENIEC
Zobacz synonimy słowa DUBIENIEC
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBIENIEC
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025