Odmiana nazwiska - DUBIEŃCZUK
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBIEŃCZUK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBIEŃCZUK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieńczuk |
| To jest Jan Dubieńczuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieńczuka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubieńczuka. |
| Celownik (komu?) : Dubieńczukowi |
| Janowi Dubieńczukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubieńczuka |
| Nikt tam nie widział Jana Dubieńczuka. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieńczukiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubieńczukiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieńczuku |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubieńczuku. |
| Wołacz (o!): Dubieńczuku |
| Mój drogi Janie Dubieńczuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBIEŃCZUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieńczuk |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubieńczuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieńczuk |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubieńczuk. |
| Celownik (komu?) : Dubieńczuk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubieńczuk. |
| Biernik (kogo?) : Dubieńczuk |
| Wszyscy lubią Ewę Dubieńczuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieńczuk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubieńczuk. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieńczuk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubieńczuk. |
| Wołacz (o!): Dubieńczuk |
| Mylisz się Ewo Dubieńczuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBIEŃCZUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieńczukowie, Dubieńczucy, depr. Dubieńczuki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubieńczukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieńczuków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubieńczuków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubieńczukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubieńczukom. |
| Biernik (kogo?) : Dubieńczuków |
| Ewę i Jana Dubieńczuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieńczukami |
| Z Ewą i Janem Dubieńczukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieńczukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubieńczukach. |
| Wołacz (o!): Dubieńczukowie, Dubieńczucy, depr. Dubieńczuki |
| Ewo i Janie Dubieńczukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBIEŃCZUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieńczuk |
| To są siostry Ewa i Magda Dubieńczuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieńczuk |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubieńczuk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubieńczuk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubieńczuk. |
| Biernik (kogo?) : Dubieńczuk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubieńczuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieńczuk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubieńczuk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieńczuk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubieńczuk. |
| Wołacz (o!): Dubieńczuk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubieńczuk! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBIEŃCZUK:
Dubieńczuk, Dubieńczuka, Dubieńczukowi, Dubieńczukiem, Dubieńczuku, Dubieńczukowie, Dubieńczucy, Dubieńczuki, Dubieńczuków, Dubieńczukom, Dubieńczukami, Dubieńczukach,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBIEŃCZUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBIEŃCZUK
Zobacz synonimy słowa DUBIEŃCZUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBIEŃCZUK