Odmiana nazwiska - DUBINENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBINENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBINENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubinenko |
| To jest Jan Dubinenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubinenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubinenki. |
| Celownik (komu?) : Dubinence |
| Janowi Dubinence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubinenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dubinenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubinenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubinenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubinence |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubinence. |
| Wołacz (o!): Dubinenko |
| Mój drogi Janie Dubinenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBINENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubinenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubinenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubinenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubinenko. |
| Celownik (komu?) : Dubinenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubinenko. |
| Biernik (kogo?) : Dubinenko |
| Wszyscy lubią Ewę Dubinenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubinenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubinenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubinenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubinenko. |
| Wołacz (o!): Dubinenko |
| Mylisz się Ewo Dubinenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBINENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubinenkowie, depr. Dubinenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubinenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubinenków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubinenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubinenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubinenkom. |
| Biernik (kogo?) : Dubinenków |
| Ewę i Jana Dubinenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubinenkami |
| Z Ewą i Janem Dubinenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubinenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubinenkach. |
| Wołacz (o!): Dubinenkowie, depr. Dubinenki |
| Ewo i Janie Dubinenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBINENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubinenko |
| To są siostry Ewa i Magda Dubinenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubinenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubinenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubinenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubinenko. |
| Biernik (kogo?) : Dubinenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubinenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubinenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubinenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubinenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubinenko. |
| Wołacz (o!): Dubinenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubinenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBINENKO:
Dubinenko, Dubinenki, Dubinence, Dubinenkę, Dubinenką, Dubinenkowie, Dubinenków, Dubinenkom, Dubinenkami, Dubinenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBINENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBINENKO
Zobacz synonimy słowa DUBINENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBINENKO
Wybrane słowo