Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBLENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Dublenko |
To jest Jan Dublenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublenki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dublenki. |
Celownik (komu?) : Dublence |
Janowi Dublence dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dublenkę |
Nikt tam nie widział Jana Dublenkę. |
Narzędnik (z kim?) : Dublenką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dublenką. |
Miejscownik (o kim?) : Dublence |
Nie rozmawiamy o Janie Dublence. |
Wołacz (o!): Dublenko |
Mój drogi Janie Dublenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBLENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dublenko |
Autorką artykułu jest Ewa Dublenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublenko |
Udałem się po poradę do Ewy Dublenko. |
Celownik (komu?) : Dublenko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dublenko. |
Biernik (kogo?) : Dublenko |
Wszyscy lubią Ewę Dublenko. |
Narzędnik (z kim?) : Dublenko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dublenko. |
Miejscownik (o kim?) : Dublenko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dublenko. |
Wołacz (o!): Dublenko |
Mylisz się Ewo Dublenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBLENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dublenkowie, depr. Dublenki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dublenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublenków |
Sprawa Ewy i Jana Dublenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dublenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dublenkom. |
Biernik (kogo?) : Dublenków |
Ewę i Jana Dublenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dublenkami |
Z Ewą i Janem Dublenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dublenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dublenkach. |
Wołacz (o!): Dublenkowie, depr. Dublenki |
Ewo i Janie Dublenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBLENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dublenko |
To są siostry Ewa i Magda Dublenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublenko |
Przed domem Ewy i Magdy Dublenko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dublenko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dublenko. |
Biernik (kogo?) : Dublenko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dublenko. |
Narzędnik (z kim?) : Dublenko |
Wywiad z Ewą i Magdą Dublenko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dublenko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dublenko. |
Wołacz (o!): Dublenko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dublenko! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBLENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBLENKO
Zobacz synonimy słowa DUBLENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBLENKO
Wybrane słowowyrzecczasownik dokonanyodmiany:
wyrzeknijże, wyrzeknijmyż, wyrzeknijmy, wyrzeknijcież, wyrzeknijcie, wyrzeknij, wyrzeknięto, wyrzekniesz, wyrzekniemy, wyrzekniecie, wyrzeknie, ,...
eOdmiany.pl ©2024