Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBLICKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dublicka |
To jest Jan Dublicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dublicki. |
Celownik (komu?) : Dublicce |
Janowi Dublicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dublickę |
Nikt tam nie widział Jana Dublickę. |
Narzędnik (z kim?) : Dublicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dublicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dublicce |
Nie rozmawiamy o Janie Dublicce. |
Wołacz (o!): Dublicko |
Mój drogi Janie Dublicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBLICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dublicka |
Autorką artykułu jest Ewa Dublicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dublickiej. |
Celownik (komu?) : Dublickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dublickiej. |
Biernik (kogo?) : Dublicką |
Wszyscy lubią Ewę Dublicką. |
Narzędnik (z kim?) : Dublicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dublicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dublickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dublickiej. |
Wołacz (o!): Dublicka |
Mylisz się Ewo Dublicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBLICKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dublickowie, depr. Dublicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dublickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublicków |
Sprawa Ewy i Jana Dublicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dublickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dublickom. |
Biernik (kogo?) : Dublicków |
Ewę i Jana Dublicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dublickami |
Z Ewą i Janem Dublickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dublickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dublickach. |
Wołacz (o!): Dublickowie, depr. Dublicki |
Ewo i Janie Dublickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBLICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dublickie |
To są siostry Ewa i Magda Dublickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dublickich |
Przed domem Ewy i Magdy Dublickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dublickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dublickim. |
Biernik (kogo?) : Dublickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dublickie. |
Narzędnik (z kim?) : Dublickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dublickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dublickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dublickich. |
Wołacz (o!): Dublickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dublickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBLICKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBLICKA
Zobacz synonimy słowa DUBLICKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBLICKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024