Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBNICKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnicka |
To jest Jan Dubnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubnicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubnicki. |
Celownik (komu?) : Dubnicce |
Janowi Dubnicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubnickę |
Nikt tam nie widział Jana Dubnickę. |
Narzędnik (z kim?) : Dubnicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dubnicce |
Nie rozmawiamy o Janie Dubnicce. |
Wołacz (o!): Dubnicko |
Mój drogi Janie Dubnicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBNICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnicka |
Autorką artykułu jest Ewa Dubnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubnickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dubnickiej. |
Celownik (komu?) : Dubnickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubnickiej. |
Biernik (kogo?) : Dubnicką |
Wszyscy lubią Ewę Dubnicką. |
Narzędnik (z kim?) : Dubnicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dubnickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubnickiej. |
Wołacz (o!): Dubnicka |
Mylisz się Ewo Dubnicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBNICKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnickowie, depr. Dubnicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubnickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubnicków |
Sprawa Ewy i Jana Dubnicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubnickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubnickom. |
Biernik (kogo?) : Dubnicków |
Ewę i Jana Dubnicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubnickami |
Z Ewą i Janem Dubnickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubnickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubnickach. |
Wołacz (o!): Dubnickowie, depr. Dubnicki |
Ewo i Janie Dubnickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBNICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnickie |
To są siostry Ewa i Magda Dubnickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubnickich |
Przed domem Ewy i Magdy Dubnickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubnickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubnickim. |
Biernik (kogo?) : Dubnickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubnickie. |
Narzędnik (z kim?) : Dubnickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubnickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubnickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubnickich. |
Wołacz (o!): Dubnickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubnickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBNICKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBNICKA
Zobacz synonimy słowa DUBNICKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBNICKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024